Subliem recept, het gerecht viel helaas tegen. Twee en halve sterren.

Dank aan Uitgeverij Cargo voor het recensie-exemplaar.

De vrouw in het raam was een bijzonder boek op zich dat ik bijzonder kon waarderen. Einde verhaal is zeker net zo bijzonder met dat verschil, ik werd hier al met al niet zo blij van.

Finn trapt af met een proloog die een positieve verwachting schept. Ha, daar is gelijk ook die kundige en mooie schrijfstijl, ietwat dramatisch soms ook, en hier hou ik zo van. We gaan verder met Nicky en wanneer ze bij de familie Trapp arriveert, weet het nog steeds te boeien en is het genieten ook van de gevarieerde en toffe personages. Die zijn echt geweldig, al pakken ze me niet op mijn gemoed en heb ik niet een favoriet. Kleinigheidje hou je toch.

Het springt terug naar voor de proloog om dag voor dag daar te arriveren waar het mee begint en daar vervolgens aan voorbij te gaan. Dat is uiteraard niet het enige want je wil natuurlijk ook weten hoe het toch zit met Hope en Cole.

Is het plot an sich vernuftig en geniaal? Ja. Zitten er onverwachte plot twists in? Dikke ja. Is het spannend? Daar gaat het voor mij mis. Nee. Het is best een flink boek en het werd het grootste gedeelte, tussen begin en eind, toch wel worstelen. Het is niet alleen langzaam, er gebeurt echt te weinig om het lezen leuk te houden. De momenten dat het dan even opvlamt, doven vervolgens snel weer uit en soms zit het op de rand van warrig.

Dubbel dit. Het recept is subliem maar het gerecht is aan het verpieteren. Richting einde wordt het ronduit fantastisch en weet Finn me echt te verbazen met zijn uitwerking en afronding. Had ik maar de helft van dit leesfeest in het vrij grote middenstuk gehad, dan was ik enthousiast geweest.

Conclusie:

Ik kom niet tot een voldoende en heb er lang over gedaan.

Twee en halve sterren oftewel een 5/10 voor Einde verhaal.

Karin Meinen - Samenlezenisleuker