Vuurgloed
Wat heb ik genoten van de Water & Vuur-serie van Ryanne Veldkamp. Bij elk deel voelde ik vanaf het eerste hoofdstuk al dat het moeilijk zou zijn om even te stoppen met lezen. Geweldig geschreven, Ryanne!
Joey is veertig, heeft een goedlopend restaurant, een mooie woning en fijn gezelschap van Moses, zijn Duitse herder. Al met al is hij tevreden met hoe alles loopt. Er lijkt geen vuiltje aan de lucht tot het restaurant een slechte recensie krijgt die hij totaal onterecht vindt. Normaal zou hij het laten gaan, maar in dit geval lukt hem dat niet. Ze moet hem een nieuwe kans geven en bij hem komen eten, of op zijn minst deze recensie verwijderen... Het probleem is dat Vicky dat absoluut niet van plan is. Joey kan haar niet uitstaan. Nog nooit was er iemand die zo het bloed onder zijn nagels vandaan haalde. Maar tussen haat en liefde zit een dunne lijn, toch?
Ryanne Veldkamp heeft de emoties van haar personages weer op een prachtige en realistische manier overgebracht. Haar schrijfstijl is toegankelijk en vlot, met genoeg diepgang om je echt mee te nemen in de belevingswereld van Joey en Vicky. De romantiek en emotionele momenten zijn mooi verwerkt in dit verhaal en hierdoor is het zowel aangrijpend als vermakelijk om te lezen.
Als lezer van de gehele Water & Vuur-serie heb ik ook volop genoten van, Vuurgloed, het laatste deel van deze serie. De manier waarop Ryanne Veldkamp liefde en relaties benadert, zowel romantisch als vriendschappelijk, voelt zo echt. Weer werd ik in het verhaal gezogen en stopte pas wanneer het uit was. Heerlijk!
Kortom, Vuurgloed is een aanrader voor iedereen, en het is een mooie afsluiting van de Water & Vuur-serie.
Ik ben erg benieuwd naar je volgende serie, Ryanne!
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Karin van der Lee
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
