Lezersrecensie
Zonsondergang
Recensie Zonsondergang - Esther Stui
Het verhaal,
Wanneer Sabrina in een ziekenhuis wakker wordt, heeft ze geen idee hoe ze daar terecht is gekomen of wat er met haar is gebeurd. Aan haar bed zit een man die ze niet herkent. Hij slaapt, zijn hoofd rust op zijn armen op het bed. Omdat ze het niet kan laten om hem aan te raken, streelt ze zijn donkerbruine haren. Hij schrikt wakker en haalt meteen een arts. Het blijkt dat ze een auto-ongeluk heeft gehad en dat ze door de impact van het ongeluk aan geheugenverlies lijdt. De man aan haar bed is Alexander, haar man. Door wat Alexander haar vertelt en door de verhalen van Sabrina’s moeder, haar schoonouders en schoonzus, beleeft ze hun liefdesgeschiedenis helemaal opnieuw. Toch blijft haar man afstand houden, maar waarom? Zal ze haar geheugen en daarmee de waarheid terugkrijgen?
Mijn ervaring,
Het verhaal begint in een ziekenhuis wanneer Sabrina haar ogen opent en weer sluit. Ze wordt wakker en ziet een vreemde man naast haar en voelt zich raar, wat is er met haar gebeurd?
Net zoals Stui haar eerdere boeken wil ik gelijk doorlezen en denk al snel, ja het is weer een echte Esther Stui. Wie haar boeken heeft gelezen, snappen wat ik bedoel.
Weer stroomt er een warm gevoel door mij heen, maar nu wanneer ik meeloop met de hoofdpersonen,
Sabrina en Alexander. Deze lieve personen heeft Esther heel goed weten te omschrijven. Je voelt hoeveel ze van elkaar houden en hoeveel pijn en emotie ze met zich meedragen.
Het verhaal wisselt zich af in het verleden en het heden. Zo kom je erachter hoe Sabrina en Alexander elkaar hebben ontmoet.
Door een auto-ongeluk dat Sabrina heeft meegemaakt, komt ze erachter dat ze aan geheugenverlies lijdt. Ze weet niets meer, zelfs niets over die zeer knappe man die zegt dat hij haar man is.
Haar familie helpt haar, door ieder een stukje verhaal te vertellen over haar verleden en dat gaat op zo’n lieve warme manier. Dit voelt heel goed om te lezen. Alleen Sabrina voelt dat er meer is. Houden ze iets voor haar achter en zou ze hier ooit achter komen?
Bepaalde thema’s heeft Esther mooi verwerkt in het verhaal. Het gaf mij een brok in mijn keel, maar ook voelde ik mij fijn. Fijn om de liefde te voelen die in ieder persoon schuilging.
De cover vind ik mooi en zeer rustgevend. En ook vond ik het leuk om bij ieder nieuw hoofdstuk de pentekening, gemaakt door Rudi Bagusat, te zien.
Mijn waardering,
Door de mooie en zeer fijne schrijfstijl heb ik genoten van het verhaal van Esther Stui.
⭐️⭐️⭐️⭐️✨
Het verhaal,
Wanneer Sabrina in een ziekenhuis wakker wordt, heeft ze geen idee hoe ze daar terecht is gekomen of wat er met haar is gebeurd. Aan haar bed zit een man die ze niet herkent. Hij slaapt, zijn hoofd rust op zijn armen op het bed. Omdat ze het niet kan laten om hem aan te raken, streelt ze zijn donkerbruine haren. Hij schrikt wakker en haalt meteen een arts. Het blijkt dat ze een auto-ongeluk heeft gehad en dat ze door de impact van het ongeluk aan geheugenverlies lijdt. De man aan haar bed is Alexander, haar man. Door wat Alexander haar vertelt en door de verhalen van Sabrina’s moeder, haar schoonouders en schoonzus, beleeft ze hun liefdesgeschiedenis helemaal opnieuw. Toch blijft haar man afstand houden, maar waarom? Zal ze haar geheugen en daarmee de waarheid terugkrijgen?
Mijn ervaring,
Het verhaal begint in een ziekenhuis wanneer Sabrina haar ogen opent en weer sluit. Ze wordt wakker en ziet een vreemde man naast haar en voelt zich raar, wat is er met haar gebeurd?
Net zoals Stui haar eerdere boeken wil ik gelijk doorlezen en denk al snel, ja het is weer een echte Esther Stui. Wie haar boeken heeft gelezen, snappen wat ik bedoel.
Weer stroomt er een warm gevoel door mij heen, maar nu wanneer ik meeloop met de hoofdpersonen,
Sabrina en Alexander. Deze lieve personen heeft Esther heel goed weten te omschrijven. Je voelt hoeveel ze van elkaar houden en hoeveel pijn en emotie ze met zich meedragen.
Het verhaal wisselt zich af in het verleden en het heden. Zo kom je erachter hoe Sabrina en Alexander elkaar hebben ontmoet.
Door een auto-ongeluk dat Sabrina heeft meegemaakt, komt ze erachter dat ze aan geheugenverlies lijdt. Ze weet niets meer, zelfs niets over die zeer knappe man die zegt dat hij haar man is.
Haar familie helpt haar, door ieder een stukje verhaal te vertellen over haar verleden en dat gaat op zo’n lieve warme manier. Dit voelt heel goed om te lezen. Alleen Sabrina voelt dat er meer is. Houden ze iets voor haar achter en zou ze hier ooit achter komen?
Bepaalde thema’s heeft Esther mooi verwerkt in het verhaal. Het gaf mij een brok in mijn keel, maar ook voelde ik mij fijn. Fijn om de liefde te voelen die in ieder persoon schuilging.
De cover vind ik mooi en zeer rustgevend. En ook vond ik het leuk om bij ieder nieuw hoofdstuk de pentekening, gemaakt door Rudi Bagusat, te zien.
Mijn waardering,
Door de mooie en zeer fijne schrijfstijl heb ik genoten van het verhaal van Esther Stui.
⭐️⭐️⭐️⭐️✨
1
2
Reageer op deze recensie