Welkom terug in de wereld van Alagaësia!
Christopher Paolini liet zijn lezers jaren wachten op nieuwe verhalen over Eragon, maar heeft nu dan eindelijk drie korte verhalen geschreven die zich afspelen in de vertrouwde verhaalwereld van Alagaësia. De bundel gaat verder na de gebeurtenissen van Erfenis, het vierde en laatste deel in de ‘Erfgoed’-reeks.
Het boek start een jaar nadat Eragon is vertrokken om de nieuwe generatie Drakenrijders op te leiden en de drakeneieren te beschermen. Eragon worstelt met deze verantwoordelijkheid en hij kan het werk maar moeilijk los laten. Maar dan worden hem drie verhalen verteld en heeft hij even afleiding van al zijn zorgen…
De bundel bestaat uit een raamvertelling in drie delen, die samen een doorlopend geheel vormen. In elk van deze delen lees je over Eragon, die op zijn beurt een korter verhaal leest of te horen krijgt. De drie kortere verhalen gaan soms over nieuwe personages zoals de Urgal Ilgra en soms over een juist erg vertrouwde personage als Murtagh. Aan het begin van elk deel is een mooie zwart-wit illustratie afgedrukt die door Paolini zelf is gemaakt.
Een van de verhalen in het boek heet De Heks en gaat over de heks Angela. Dit verhaal is gedeeltelijk door Christopher Paolini’s zus Angela geschreven. Paolini heeft het personage van Angela op zijn zus gebaseerd en nu mag zij het personage voor het eerst zelf vormgeven. Het bijbehorende korte verhaal dat Eragon leest bestaat uit fragmenten van Angela’s (incomplete en niet chronologische) autobiografie.
‘Velen zullen je aanraden te graven naar de waarheid, maar dat moet je nooit, maar dan ook nooit doen. Ik heb gegraven. Ik heb gezien wat er daarbeneden verborgen ligt, en dat zou ik mijn ergste vijanden niet toewensen.
Streef naar wijsheid! Of op z’n minst naar minder achterlijkheid.’
De verhalen zijn mooi en beantwoorden een aantal vragen waarmee Erfenis is geëindigd. Toch worden ook een heleboel vragen niet beantwoord, en worden er zelfs een hoop nieuwe vragen opgeworpen. Zo wordt er in het verhaal over Angela in één korte zin beschreven dat Angela en Eragon een vermakelijke avond hebben als Angela vertelt hoe ze de weerkat Solembum heeft leren kennen, maar krijgen we verder geen enkel detail over die avond te lezen. Ook als verteld wordt hoe Eragon training geeft aan Elva (het meisje dat hij in deel één per ongeluk heeft vervloekt), smacht je als lezer eigenlijk naar een volledig boek over Elva, terwijl je met een paar zinnen achterblijft.
De drietand, de heks en de draak is een mooie korte verhalenbundel van Paolini. Het boek is vooral geschikt voor lezers die al bekend zijn met de ‘Erfgoed’-reeks en die graag opnieuw op pad willen gaan in de vertrouwde wereld van Alagaësia. Paolini neemt je deze keer niet mee op een groot episch avontuur maar vertelt drie unieke verhalen, die elk een mooie les met zich mee brengen. De bundel eindigt bovendien met een gebeurtenis die vraagt (of eigenlijk: schreeuwt!) om een vervolg. Hopelijk laat Paolini zijn lezers niet weer jaren wachten!
Reageer op deze recensie