Lezersrecensie
Een ware soap
Constance, Florentine en Eloïse zijn opgegroeid in Bloemendaal, nabij Haarlem, waar ze samen met hun ouders in een villa woonden. Ieder van hen heeft zijn eigen weg gekozen en worstelt nu met persoonlijke problemen, zoals relatieproblemen, geldzorgen,….. Eloïse heeft het zwaar als makelaar, terwijl haar partner Anneke haar behandelt als een oppas voor hun kinderen. Constance probeert samen met Fred een antiekzaak draaiende te houden, maar ontdekt plotseling dat Fred iets voor haar verbergt. En Florentine kan Rob niet uit haar hoofd zetten, maar hij heeft gekozen voor Sanne, die wel graag kinderen met hem wil. Dan lijkt hun moeder achteruit te gaan. Heleen, haar hulp, staat voor haar klaar, maar kunnen ze deze hulp wel vertrouwen?
Anna Thomas, pseudoniem van Marja West, neemt de tijd om elk personage tot leven te brengen en hun verhaal te vertellen. Met een proloog die onmiddellijk vragen oproept, word je als lezer direct het verhaal ingetrokken. Hoewel je je aandacht erbij moet houden vanwege de vele personages die aan het begin worden geïntroduceerd, weet Anna Thomas je al snel mee te slepen in het verhaal. Met soms bijna ongeloofwaardige, maar hilarische situaties waan je jezelf in een ware soap. Het is bij de familie Hochepied de Briquet niet allemaal rozengeur en maneschijn.
“Van je familie moet je het hebben” is geschreven op een vlotte, luchtige en humoristische manier. Het verhaal leest makkelijk. Je leest het verhaal vanuit de drie zussen, die allemaal zeer verschillend zijn. Wanneer met humor, scherpe dialogen en een vlotte vertelstijl de drie verhaallijnen samenkomen, naderen je het einde van het boek. Hoewel je het gevoel hebt dat er nog veel moet worden afgehandeld, sluit je het boek met een glimlach en de gedachte: “Van je familie moet je het hebben”.
Anna Thomas, pseudoniem van Marja West, neemt de tijd om elk personage tot leven te brengen en hun verhaal te vertellen. Met een proloog die onmiddellijk vragen oproept, word je als lezer direct het verhaal ingetrokken. Hoewel je je aandacht erbij moet houden vanwege de vele personages die aan het begin worden geïntroduceerd, weet Anna Thomas je al snel mee te slepen in het verhaal. Met soms bijna ongeloofwaardige, maar hilarische situaties waan je jezelf in een ware soap. Het is bij de familie Hochepied de Briquet niet allemaal rozengeur en maneschijn.
“Van je familie moet je het hebben” is geschreven op een vlotte, luchtige en humoristische manier. Het verhaal leest makkelijk. Je leest het verhaal vanuit de drie zussen, die allemaal zeer verschillend zijn. Wanneer met humor, scherpe dialogen en een vlotte vertelstijl de drie verhaallijnen samenkomen, naderen je het einde van het boek. Hoewel je het gevoel hebt dat er nog veel moet worden afgehandeld, sluit je het boek met een glimlach en de gedachte: “Van je familie moet je het hebben”.
1
Reageer op deze recensie