Ontroerende feelgood

Deze roman van Gillian King is romantisch, ontroerend, levensecht en meeslepend. We volgen twee verhaallijnen; die van Keet en Seger in het heden, daarnaast het verhaal van haar moeder Rose in het verleden. Het zijn verhalen met emotionele issues en diepere lagen, maar Gillian King weet het met haar luchtige schrijfstijl goed te verwoorden. Ze sleepte me helemaal mee in haar boek. Ik heb het luisterboek gekozen. Susan Muskee kan beeldend voorlezen, heeft een fijne, flexibele stem.

Keet komt uit een rijke familie, is opgevoed door haar Oma en haar vader Bas. Haar biologische moeder is vetrokken vlak na haar geboorte. In het begin van het boek overlijdt Keets oma. Na haar overlijden krijgt Keet  een brief van haar moeder. Ze besluit op zoek te gaan naar haar moeder, om antwoorden te krijgen op haar vragen.  Haar oom Roan is de “persoon die niet genoemd mag worden” in de familie.  Keet werkt bij een reclamebureau en wil hogerop. Seger is een nieuwe collega, populair bij de dames en de directie. Keet ziet hem als conculega, maar moet met hem samenwerken. Tijdens een zakenreis met Seger en een collega, krijgt Keet hulp uit onverwachte hoek bij de zoektocht naar haar moeder. Het is tussen Keet en Seger aantrekken en afstoten. Seger blijft Keet trouw steunen bij haar zoektocht, maar er zijn steeds miscommunicaties. Zijn ze nou verliefd of zijn ze te verschillend?

Roos is de moeder van Keet. Zij is niet van rijke afkomst. Haar reden van vertrek blijkt anders dan gedacht. Eerst is Rose samen met Roan, die van zijn vader het leiderschap moet overnemen over de grote hotelketen van de famlie. Rose is verblind door de liefde. Broer Bas zorgt voor Rose als Roan vlucht. Wie is de vader van Kate?

Ik vond dit een feelgoodverhaal met boeiende verhaallijnen en onverwachte wendingen. Ik had te doen met Keet en Rose, omdat ze zoveel moesten doorstaan. Het is zeker geen voorspelbaar “happy end”. Vallen de puzzelstukjes op hun plek?