Lezersrecensie
Schokkend, goed onderbouwd boek
Dit boek is ongeveer 10 jaar oud, maar om onverklaarbare redenen blijkbaar niet populair. Dat snap ik niet, want het verhaal dat het vertelt is mateloos boeiend en vaak uiterst schokkend. Het is jammer dat het stop zo rond 2014.
Gerald Posner kreeg toegang tot documenten van het Vaticaan zelf en tot een heleboel andere archieven en interviewde ook veel experts en direct betrokkenen. Van de ongeveer 700 pagina's die dit boek dik is, zijn er dan ook zeker 100 voor noten. Het is dus onmogelijk om dit relaas af te doen als verzinsel.
Over een aantal zaken had ik al gelezen in andere non-fictie boeken, die net zo degelijk in elkaar staken. Dit boek volgt de door het Vaticaan zelf gecreëerde problemen echter over een langere periode dan losse biografieën van Pausen. Het is dan ook niet zozeer een must-read voor mensen die fan zijn van 1 Paus, maar zeker ook een must-read voor mensen die geïnteresseerd zijn in ontwikkelingen vanaf ongeveer 1850 (en eerder) tot de eerste paar jaar van Paus Franciscus.
Het is een stuitend en onthutsend verhaal over het Vaticaan. Niet alleen vanwege de bank die als perfecte plek functioneerde om belasting te ontduiken, een veilige haven was voor criminelen, gebruikt werd om Nazis veilig naar Zuid Amerika te migreren etc. etc. etc. De rol die diverse pausen en het Vaticaan hebben gespeeld (en nog spelen) tijdens schandalen, is weinig verfrissend voor een instituut dat vindt dat het anderen kan aanspreken op hun morele waarden en gedrag.
Het enige dat ik jammer vind is, dat er geen vervolg is waarin de schandalen waar dit boek mee eindigt, verder worden gevolgd. Want onderhand is wel duidelijk dat bepaalde zaken zich wereldwijd voordeden (en voordoen) en niet kunnen worden afgedaan als een soort Amerikaans fenomeen.
Veel van wat er in het boek wordt beschreven, hoort lezers te shockeren, enorm kwaad en verdrietig te maken. Vooral omdat het hier toch gaat om een 'instelling' die vindt dat ze het recht heeft te bepalen hoe een groot deel van de mensheid zich hoort te gedragen.
Maar ja, die ongeveer 700 pagina's zijn blijkbaar te veel en een boek dat bijna leest als een detective-verhaal dat ongeveer twee eeuwen beslaat, het is allemaal blijkbaar niet interessant genoeg. Jammer, heel jammer.
Gerald Posner kreeg toegang tot documenten van het Vaticaan zelf en tot een heleboel andere archieven en interviewde ook veel experts en direct betrokkenen. Van de ongeveer 700 pagina's die dit boek dik is, zijn er dan ook zeker 100 voor noten. Het is dus onmogelijk om dit relaas af te doen als verzinsel.
Over een aantal zaken had ik al gelezen in andere non-fictie boeken, die net zo degelijk in elkaar staken. Dit boek volgt de door het Vaticaan zelf gecreëerde problemen echter over een langere periode dan losse biografieën van Pausen. Het is dan ook niet zozeer een must-read voor mensen die fan zijn van 1 Paus, maar zeker ook een must-read voor mensen die geïnteresseerd zijn in ontwikkelingen vanaf ongeveer 1850 (en eerder) tot de eerste paar jaar van Paus Franciscus.
Het is een stuitend en onthutsend verhaal over het Vaticaan. Niet alleen vanwege de bank die als perfecte plek functioneerde om belasting te ontduiken, een veilige haven was voor criminelen, gebruikt werd om Nazis veilig naar Zuid Amerika te migreren etc. etc. etc. De rol die diverse pausen en het Vaticaan hebben gespeeld (en nog spelen) tijdens schandalen, is weinig verfrissend voor een instituut dat vindt dat het anderen kan aanspreken op hun morele waarden en gedrag.
Het enige dat ik jammer vind is, dat er geen vervolg is waarin de schandalen waar dit boek mee eindigt, verder worden gevolgd. Want onderhand is wel duidelijk dat bepaalde zaken zich wereldwijd voordeden (en voordoen) en niet kunnen worden afgedaan als een soort Amerikaans fenomeen.
Veel van wat er in het boek wordt beschreven, hoort lezers te shockeren, enorm kwaad en verdrietig te maken. Vooral omdat het hier toch gaat om een 'instelling' die vindt dat ze het recht heeft te bepalen hoe een groot deel van de mensheid zich hoort te gedragen.
Maar ja, die ongeveer 700 pagina's zijn blijkbaar te veel en een boek dat bijna leest als een detective-verhaal dat ongeveer twee eeuwen beslaat, het is allemaal blijkbaar niet interessant genoeg. Jammer, heel jammer.
1
Reageer op deze recensie