Lezersrecensie
Vooruitgang & Verderf
Wat een research bevat dit boek! Knap hoe de auteur dit tot een aangenaam, opwindend en spannend leesbaar verhaal heeft weten te smeden. Dit zijn 375 bladzijden schoon aan de haak, maar je wordt zo ondergedompeld in twee verhaallijnen uit de periode 1890 - 1912 dat het er voor het gevoel ook 800 hadden kunnen zijn!
Hier zitten nog wel bladzijden aan vast met noten, bronnen en een woord van dank (424 blz.), die zeker ook interessant zijn om te lezen omdat de wereldtentoonstelling van Chicago echt heeft plaats gevonden en de seriemoordenaar H.H. Holmes en zijn zelfgebouwde World's Fair Hotel (moordhotel) echt heeft bestaan.
Het is dus een non-fictie boek.
Het boek is uit 2003, dus anno 2022, alweer bijna twintig jaar oud! Het stond wekenlang in de Amerikaanse bestsellerlijsten en werd genomineerd voor de National Book Award. In 2004 won het de Edgar Allan Poe Award voor Best Fact Crime. Het gaat nu ook verfilmd worden als achtdelige serie met o.a. Keanu Reeves en staat voor 2024 gepland. Een verheugend vooruitzicht!
Het boek wisselt de twee verhaallijnen per hoofdstuk met elkaar af. Uitgebreid verhaalt Erik Larson over hoe Chicago de opdracht van een wereldtentoonstelling binnen haalde. Het plan om de vierhonderdste verjaardag van Columbus' ontdekking van de Nieuwe Wereld te vieren. Architect Burnham speelt, samen met landschapsarchitect Olmsted, de hoofdrollen in de totstandkoming van 'De Witte Stad.'
Ze hebben niet veel voorbereidingstijd en er moet maandenlang keihard gewerkt worden, door duizenden werklieden (en ontwerpers), om alle gebouwen en de aankleding van het landschap te doen herrijzen vanuit Jackson Park Chicago. Dit in het decor van vuil, smerigheid, rook en lawaai, slechte werkomstandigheden, (de vakbonden kwamen op), slechte weersomstandigheden, ongelukken, armoede en ziekten.
Ook was daar de enorme prestatiedruk om Chicago op de kaart te zetten in het eigen land als wel in de wereld en de Eifeltoren, het kroonjuweel op de wereldtentoonstelling van Parijs, te over-Eifelen.
Dit werd overigens het reuzenrad van Ferris.
De tentoonstelling was van mei t/m oktober 1893 geopend, er kwamen duizenden bezoekers op af die natuurlijk onderdak nodig hadden tijdens hun verblijf in de stad. Onder zijn alias H.H. Holmes werd Herman Webster Mudgett bekend als oplichter en seriemoordenaar. Maar toen, in 1893, dacht men dat hij een dokter/apotheker was; een intelligente en succesvolle ondernemer, een charismatische man. Een aantrekkelijk man voor de veelal jonge vrouwen die de stad bezochten en hoopte op een nieuw leven vol avontuur.
Hij liet een hotel bouwen: naargeestig en vreemd ingericht met 'dode' gangen, trappen en kamers zonder ramen, aangesloten op gasleidingen, een geluidsdichte inbouwkluis, stortkokers naar een grote kelder vol operatie instrumenten, vaten met ongebluste kalk, een crematieoven en wat nog allemaal meer met als doel om te moorden en de lijken te ontvlezen en te vernietigen...
Er verdwenen vele mensen, sowieso in die tijd, maar zeker tijdens de wereldtentoonstelling...
Er zijn meerdere documentaires en miniseries over deze man gemaakt.
Larson beschrijft hem en zijn daden niet op een entertainment manier maar juist eerder wat sober, maar de naakte feiten zijn al gruwelijk op zichzelf en heeft opsmuk niet nodig.
Je leert een stukje over de tijdsgeest van eind 19e eeuw in Amerika, een boeiend geheel!
Hier zitten nog wel bladzijden aan vast met noten, bronnen en een woord van dank (424 blz.), die zeker ook interessant zijn om te lezen omdat de wereldtentoonstelling van Chicago echt heeft plaats gevonden en de seriemoordenaar H.H. Holmes en zijn zelfgebouwde World's Fair Hotel (moordhotel) echt heeft bestaan.
Het is dus een non-fictie boek.
Het boek is uit 2003, dus anno 2022, alweer bijna twintig jaar oud! Het stond wekenlang in de Amerikaanse bestsellerlijsten en werd genomineerd voor de National Book Award. In 2004 won het de Edgar Allan Poe Award voor Best Fact Crime. Het gaat nu ook verfilmd worden als achtdelige serie met o.a. Keanu Reeves en staat voor 2024 gepland. Een verheugend vooruitzicht!
Het boek wisselt de twee verhaallijnen per hoofdstuk met elkaar af. Uitgebreid verhaalt Erik Larson over hoe Chicago de opdracht van een wereldtentoonstelling binnen haalde. Het plan om de vierhonderdste verjaardag van Columbus' ontdekking van de Nieuwe Wereld te vieren. Architect Burnham speelt, samen met landschapsarchitect Olmsted, de hoofdrollen in de totstandkoming van 'De Witte Stad.'
Ze hebben niet veel voorbereidingstijd en er moet maandenlang keihard gewerkt worden, door duizenden werklieden (en ontwerpers), om alle gebouwen en de aankleding van het landschap te doen herrijzen vanuit Jackson Park Chicago. Dit in het decor van vuil, smerigheid, rook en lawaai, slechte werkomstandigheden, (de vakbonden kwamen op), slechte weersomstandigheden, ongelukken, armoede en ziekten.
Ook was daar de enorme prestatiedruk om Chicago op de kaart te zetten in het eigen land als wel in de wereld en de Eifeltoren, het kroonjuweel op de wereldtentoonstelling van Parijs, te over-Eifelen.
Dit werd overigens het reuzenrad van Ferris.
De tentoonstelling was van mei t/m oktober 1893 geopend, er kwamen duizenden bezoekers op af die natuurlijk onderdak nodig hadden tijdens hun verblijf in de stad. Onder zijn alias H.H. Holmes werd Herman Webster Mudgett bekend als oplichter en seriemoordenaar. Maar toen, in 1893, dacht men dat hij een dokter/apotheker was; een intelligente en succesvolle ondernemer, een charismatische man. Een aantrekkelijk man voor de veelal jonge vrouwen die de stad bezochten en hoopte op een nieuw leven vol avontuur.
Hij liet een hotel bouwen: naargeestig en vreemd ingericht met 'dode' gangen, trappen en kamers zonder ramen, aangesloten op gasleidingen, een geluidsdichte inbouwkluis, stortkokers naar een grote kelder vol operatie instrumenten, vaten met ongebluste kalk, een crematieoven en wat nog allemaal meer met als doel om te moorden en de lijken te ontvlezen en te vernietigen...
Er verdwenen vele mensen, sowieso in die tijd, maar zeker tijdens de wereldtentoonstelling...
Er zijn meerdere documentaires en miniseries over deze man gemaakt.
Larson beschrijft hem en zijn daden niet op een entertainment manier maar juist eerder wat sober, maar de naakte feiten zijn al gruwelijk op zichzelf en heeft opsmuk niet nodig.
Je leert een stukje over de tijdsgeest van eind 19e eeuw in Amerika, een boeiend geheel!
2
Reageer op deze recensie