Het verhaal op zich is een klassiek mysterie. (...) Het is echter het literair onweerstaanbare hoofdpersonage dat de lezer zal meesleuren in het verhaal.

Giancarlo Carofiglio (1961) werkt als aanklager tegen de maffia in de rechtbank van Bari (hoofdstad van de regio Publia in Zuid-Italië). Hij vecht er tegen de georganiseerde misdaad, mensenhandel en corruptie. Door zijn beroepsbezigheden is hij uitzonderlijk goed geplaatst voor zijn werk als schrijver. In 2002 publiceerde hij zijn eerste boek in de serie over Guido Guerrieri, de raadsman van de hopeloze gevallen. In Italië werden de boeken bestsellers en vormden ze ook de basis voor een TV-serie. De volmaaktheid van het tijdelijke is het 4de boek met als hoofdpersonage Guido Guerrieri.
In De vomaaktheid van het tijdelijke onderzoekt Guido de mysterieuze verdwijning van Manuela Ferrarro, een studente. Hij is de laatste hoop van de radeloze ouders, voor het onderzoek voorgoed gesloten wordt. De zaak brengt hem in contact met de vriendinnen van Manuela. Een van deze vriendinnen, Caterina, oefent een bijzondere aantrekkingskracht op hem uit. Toch brengen zijn eenzame wandelingen 's avonds hem vaak naar de eetgelegenheid van een ex-klant, Nadia, een prostituee. Daarnaast vordert zijn onderzoek voor geen meter. Of toch? Stap voor stap traceren Guido en Caterina de gebeurtenissen voorafgaand aan de verdwijning van Manuela. De moeizame zoektocht van het duo leidt tot een verbijsterende ontknoping.
De hoofdpersoon maakt op de lezer een heel sympathieke indruk. Hij is eenzaam, wat vervreemd van zijn omgeving. Bovendien draagt hij de verantwoordelijkheid voor zijn kleine advocatenkantoor. Guido is eigenlijk totaal “out of place” in de snelle wereld van de studenten en geestverruimende middelen. Het boek wordt daardoor volledig gedragen door de charme van het karakter van Guido. Qua opbouw begint het aarzelend om verder te kabbelen en aan snelheid te winnen. Het einde van het verhaal komt plotseling, als een “deus ex machina”. Naast het hoofdverhaal is er het nevenverhaal van Guido's verleden dat verteld wordt in flash backs. De studententijd, jongvolwassenheid, het kapotte huwelijk van Guido passeren allemaal de revue. Die persoonlijke details leveren een uitstekende bijdrage tot de sfeerschepping in het boek. De minpunten van De volmaaktheid van het tijdelijke zijn het langzame tempo van het boek en de uitdieping van het verhaal, die best wat verder had mogen gaan.
Het verhaal op zich is een klassiek mysterie. Een meisje verdwijnt en vervolgens gaat een advocaat naar haar op zoek. Rond dit thema is het boek mooi opgebouwd. Het is echter het literair onweerstaanbare hoofdpersonage dat de lezer zal meesleuren in het verhaal. Een verslaving aan de boeken over Guido Guerrieri oplopen is met andere woorden niet uitgesloten.