Ontmoeting in Dubrovnik
Val McDermid heeft als auteur van thrillers haar sporen al meer dan verdiend. Naast de reeksen over de personages Tony Hill en Kate Brannigan heeft ze een hele resem opzichzelfstaande boeken geschreven. De vrouw die niet opgaf is zo'n opzichzelfstaand verhaal.
Karen Pirie, hoofdinspecteur bij de afdeling Historische Zaken van de politie in Edinburgh, wordt naar het victoriaanse John Drummond-schoolgebouw gestuurd. Er werd namelijk een acht jaar oud mannelijk skelet ontdekt met een schotwond in het voorhoofd. Een gevonden bankpas brengt Karen Pirie bij Maggie Blake, professor in de geopolitiek aan de universiteit van Oxford. Zij woonde samen met de vermoorde man, nadat ze hem had leren kennen tijdens de oorlog in ex-Joegoslavië. Maggie Blake dacht dat hij haar had verlaten om terug te keren naar zijn thuisland. Op hetzelfde moment zijn twee euroambtenaren van het internationale Joegoslavië-tribunaal bezig met onderzoeken wie het recht in eigen handen neemt en oorlogsmisdadigers vermoordt vooraleer ze kunnen berecht worden. Heeft de moord te maken met de oorlog van destijds? Zijn er na acht jaar genoeg sporen overgebleven om de zaak op te lossen? Was het een persoonlijke afrekening?
Niet alle betrokken personages zijn even goed uitgewerkt. De euroambtenaren, Alan Macanespie en Theo Proctor, hadden evengoed weggelaten kunnen worden, zonder afbreuk te doen aan het verhaal. Karen Piries collega Jason Murray, bijgenaamd de Mint, wordt karikaturaal voorgesteld. De vrouwelijke protagonisten worden daarentegen wel gedetailleerd beschreven. Karen Pirie, het hoofdpersonage van de Schotse politie, komt ook voor in de thriller Een duister domein. In de praktijk moet ze vooral cold case zaken oplossen. Het tweede hoofpersonage is Maggie Blake, professor in de geopolitiek. Maggies boezemvriendin is Tessa Minogue, een advocate werkzaam bij het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag. Ze informeert Maggie over de verdenking van de moorden op de oorlogsmisdadigers die tot voor de ontdekking van zijn lijk bij Mitja Petrovic rustte.
Val McDermid schrijft wel vaker boeken met vrouwen in de hoofdrol waarbij ze een feministisch standpunt inneemt. Haar meest recente, weliswaar nog niet in het Nederlands vertaalde thriller uit de Tony Hill-reeks, Splinter the Silence, is een mooi voorbeeld. In De vrouw die niet opgaf wordt het verhaal regelmatig onderbroken door Maggie Blakes verslag van haar belevenissen voor, tijdens en na de oorlog in ex-Joegoslavië. De lezer merkt snel dat de auteur een Schotse is. Val McDermid heeft haar standpunt over de Schotse zaak terloops in het boek verwerkt. Wellicht ontwikkelde ze door haar afkomst zo'n scherpe visie op de etnische conflicten in de regio van ex-Joegoslavië. Naast de etnische spanningen beschrijft Val McDermid de persoonlijke worstelingen van de personages, die evenveel bijdragen aan de gebeurtenissen uit het boek.
De vrouw die niet opgaf is een van Val McDermids verhalen waarin de motieven van de hoofdpersonages centraal staan en erg doorleefd beschreven worden. Het boek is sterk, maar niet haar beste.
Update 6 maart 2019: mogelijke spoilers verwijderd door de Hebban-redactie.
Reageer op deze recensie