Buitengewoon huiveringwekkend

Peter Straub (1943) is een laatbloeier als schrijver. Ondanks zijn universitaire opleiding aan de University of Wisconsin en Columbia dacht hij dat romans schrijven niets voor hem was. Na een zijsprong als leraar Engels, bracht hij twee boekjes met gedichten uit. Hij bleef schrijven en vond uiteindelijk zijn draai in de horrorliteratuur. Vier Bram Stoker Awards zijn hiervan het bewijs.
Een duister verleden is zijn meest recente boek. Het hoofdpersonage van het verhaal is Lee Harwell. Als zeventienjarige scholier veranderde zijn wereld onder invloed van de religieuze goeroe Spencer Mallon. Zijn vrienden, waaronder zijn huidige vrouw, raakten volledig in de ban van Spencer Mallon. Lee Harwells weigering om deel te nemen aan de sessies maakte van hem een buitenstaander. De obsessie met Spencer Mallon eindigde met een fataal ritueel op een landbouwgrond. Die gebeurtenis vernietigde de band tussen de vrienden en had een tragische invloed op hun levens.
Om in het reine te komen met zichzelf en het verleden wil Lee uitzoeken wat er precies gebeurde. Lee zoekt contact met zijn oude vrienden om hun versies van de feiten op te tekenen. Zijn confrontaties komen tot een hoogtepunt bij het verhaal van zijn eigen vrouw. Komt hij te weten wat er werkelijk gebeurde? Dit uitgangspunt van Een duister verleden is bijzonder intrigerend.
Peter Straub zet met Lee Harwell een personage neer dat bij zichzelf aanleunt, namelijk een schrijver. De karakterisering van zijn personages is messcherp en daarom het sterkste punt van het boek. Lee Truax, de vrouw van Lee Harwell, wordt ongetwijfeld de lieveling van elke lezer. De zoektocht van Lee Harwell naar zijn oude vrienden vormt de spannende ruggengraat van het boek. Deze rode draad wordt echter afgezwakt door de verschillende verhalen van de schoolvrienden van Lee. In deze verhalen komt de voorliefde van Peter Straub voor horror duidelijk bovendrijven. De overgangen van werkelijkheid naar on-werkelijkheid die hij creëert in de verhalen zijn naadloos.
Peter Straub mengt twee genres, thriller en horror om Een duister verleden vorm te geven. De vraag is of het gebruik van horror het verhaal geloofwaardig maakt. Het antwoord is voor mij een duidelijk 'nee'. Bij het lezen van horror verdwijnt mijn inlevingsvermogen als sneeuw voor de zon, maar buiten het 'horrordeel' is het boek echt wel goed, clever en spannend. De plot van het boek is buitengewoon huiveringwekkend. Maar om echt van Een duister verleden te kunnen genieten is een tikje appreciatie van het genre horror nodig.