Het verhaal baadt in een akelige, paranormale sfeer
De IJslandse Yrsa Sigurdardóttir is een veelzijdige schrijfster. Naast misdaadromans publiceerde ze kinderboeken, waarvoor ze al meermaals werd bekroond in haar eigen land. In 2005 debuteerde ze als misdaadschrijfster met Het Laatste Ritueel. Een aantal van haar thrillers draaien rond Thóra Gudmundsdóttir, een advocate. Ik vergeet je niet staat los van deze serie.
In Isafjördur wordt een klaslokaal in het lokale schooltje vernield. De politieagente Dagny en dokter Freyr, psychiater en adviseur voor de politie, worden erbij geroepen. Het patroon van de vernielingen verwijst naar een gelijkaardig geval van vandalisme uit het verleden. Dokter Freyr probeert in Isafjördur zijn leven weer op de rails te krijgen na de verdwijning van zijn zoon Benni en het stuklopen van zijn huwelijk. Ondertussen proberen in Hesteyri, aan de andere kant van de baai, het koppel Katrín en Gardar en hun vriendin Líf in alle eenzaamheid een oud huis op te knappen om er een pension van te maken. Katrín en Gardar pogen op die manier hun penibele financiële toestand op te krikken terwijl Líf de dood van haar man probeert te verwerken. Ze zien er onverklaarbare dingen, zoals een kind, dat ongrijpbaar voor hen verdwijnt. Naar verluidt verdween de vorige eigenaar van het huis op een mysterieuze manier. Dan wordt dokter Freyr geroepen bij de zelfmoord van een oude vrouw, Halla, in de kerk van Súdavík. Er blijkt een verband te bestaan tussen de vernieling van de school, een aantal verdwijningen van kinderen uit het verleden, enkele bizarre sterfgevallen waaronder dat van Halla en de avonturen van KatrÃín, Gardar en Líf in in Hesteyri...
De lezer volgt het verhaal in Ik vergeet je niet op meerdere fronten. Aan de ene kant wordt hij ondergedompeld in de gebeurtenissen in Hesteyri, aan de andere kant leeft hij mee met dokter Freyr in Isafjördur. De lezer wordt voortdurend heen-en-weer gestuurd tussen beide verhalen, die op het einde samenkomen in een kluwen. De verhaallijnen worden wel heel duidelijk beschreven zodat de rode draden nooit te complex worden voor de lezer. Wat betreft de personages, heeft dokter Freyr zonder meer de sympathiekste persoonlijkheid. Hij laat zich vooral van zijn zachte mannelijke zijde zien. Hij lijdt nog altijd onder de verdwijning van zijn zoon Benni. De politieagente Dagny wordt opgevoerd als de tegenhanger van Freyr. Het is jammer dat ze niet meer aan bod komt, ze had een boeiend karakter kunnen zijn. Líf is dan weer het hysterische personage dat situaties kan doen escaleren. In de loop van het verhaal zal ook duidelijk worden dat zij aan een persoonlijkheidsstoornis lijdt.
Ik vergeet je niet baadt snel in een akelige, paranormale sfeer. Deze speciale stemming blijft heel het verhaal door hangen, en er zit jammer genoeg weinig evolutie in. Eerst blijft de sfeer beperkt tot Hesteyri door het koude, gure weer en de desolaatheid. Katrín, Gardar en Líf hebben ook vreemde visioenen, o.a. van een ongrijpbaar kind dat hen in de val wil lokken. Ze vinden daarnaast de kruisen, afkomstig van de graven van de 5-jarige Hugi Pjetursson en de 32-jarige Bergdís Jonsdóttir (zoon en moeder) die allebei stierven in 1951, in hun tuin.
Yrsa Sigurdardóttir bedient zich ook van verhaaltechnieken uit het horrorgenre. De vorige bezitter van het huis in Hesteyri heeft bijvoorbeeld een laatste boodschap achtergelaten op een camera. Bovendien wordt dokter Freyr geregeld geconfronteerd met voorvallen die het normale overstijgen. Alle klasgenoten en de lerares van Bernódus, een van de verdwenen kinderen, zijn op gewelddadige of ongewone manieren overleden. Dokter Freyr heeft zelfs visioenen, maar dan van Benni. Pas op het einde van Ik vergeet je niet slaat de atmosfeer om. Líf en dokter Freyr hadden namelijk een relatie op het moment van de verdwijning van Benni. De bovennatuurlijke incidenten worden daardoor vanuit een andere invalshoek belicht. Het lot van Bernódus en Benni wordt onverwachts ook verklaard. Voor de lezer komt dit aan als een aangename verrassing, want voor de personages leek het immers een hopeloze zaak.
Met andere woorden, het boek bevat elementen van een klassiek mysterie zoals geheimzinnige verdwijningen en verwijzingen naar het verleden. Yrsa Sigurdardóttir geeft het boek tevens een bovennatuurlijke sfeer mee. In Ik vergeet je niet had wat meer evolutie in de ontwikkeling van het verhaal, de sfeerschepping en het verteltempo mogen zitten. Het boek krijgt daarom 3 sterren.
Reageer op deze recensie