Van Teheran naar Sneek: spanning en ontroering

Omid is ziek en de medicijnen die hij nodig heeft zijn steeds moeilijker te krijgen. Zijn gezin neemt de moeilijke beslissing om van Iran naar Nederland te vluchten. Dat betekent dat ze alles achterlaten. De jongen moet afscheid nemen van zijn vrienden, zijn konijn, zijn huis en zijn overige familieleden. Het lijkt een avontuur, maar de reis naar Nederland blijkt gevaarlijker dan gedacht en het is maar de vraag of ze het zullen redden.

De vlucht van Omid is een raak jeugdboek (10+) over de hachelijke reis van Omid en zijn familie. Het vertelt over het geheime vertrek, de tussenstop in Rusland en de reis in een overvolle vrachtwagen, maar ook over de eerste maanden in Nederland en over hoe alles nieuw en onbekend was. Auteur Lysette van Geel heeft zich laten inspireren door het echte verhaal van Omid en dat bewerkt tot een jeugdboek. In het nawoord zegt ze dat er een aantal fictieve elementen in het boek zitten, maar dat het overgrote deel waargebeurd is. Het toevoegen van die elementen neemt echter niet weg dat het een pakkend verhaal is dat, ook al is Omid ondertussen volwassen, actueel blijft.

In korte hoofdstukken krijgt de lezer een inkijkje in het leven van Omid. Het begint in de straten van Teheran en leidt over vele landsgrenzen heen tot in Nederland. Van Geel geeft de gedachten van Omid helder weer en de beschrijvingen van het leven in Iran zijn beeldend. Het is gemakkelijk in te beelden hoe de jongen naar school gaat, in een winkeltje een cent bijverdiend en op het dak van zijn huis naar de sterren kijkt. De schrijfster brengt de voor de lezer onbekende, jonge Omid tot leven en brengt hem zo dichtbij dat zijn avontuur bijna tastbaar wordt. Het taalgebruik in het boek is treffend en erg toegankelijk. Bovendien zijn de tekstgrootte en het lettertype aangenaam. Dat maakt De vlucht van Omid tot een fijne leeservaring.  

Het is een lange route van Teheran naar Sneek. Gelukkig bevat het boek een kaartje dat de vluchtroute van Omid weergeeft en dat geeft een idee van de omvang van de tocht. Het is een chronologisch verhaal dat elke fase van die reis beslaat. Uiteraard heeft de auteur het verhaal wat compacter gemaakt en geeft het verhaal enkel de sleutelmomenten weer. Dat maakt er een krachtig boek van. De lezer leeft automatisch mee met Omid, zijn moeder en zussen, zeker wanneer het spannend wordt. Leuk is ook het nawoord, want uiteindelijk wil de lezer bijzonder graag weten hoe het verder is gelopen met Omid.  

De vlucht van Omid brengt de vluchtelingenproblematiek op een heel toegankelijke manier en Omid geeft er een gezicht aan. Het is realistisch en ontroerend tegelijk en dat maakt het tot een knap verhaal.