Laagdrempelige naïviteit

Hope Valentine is de jongste dochter van de beroemde acteursfamilie Valentine. Ze wil eigenlijk niets liever dan haar broer en zussen achterna en het jetsetleven induiken, maar ze moet wachten tot ze zestien is. Dan maar eerst de liefde vinden, denkt ze.

Licht, camera, liefde is een feelgood YA-boek. Het leest erg licht en het verhaal neemt zichzelf niet al te serieus. Het geheel is geschreven met de nodige dosis grappige situaties die vooral voortkomen uit de uitspraken van hoofdpersonage Hope en haar onwetendheid. De filmwereld vormt daarbij een interessante achtergrond. Het is het soort boek dat heel wat tienermeiden zal doen wegdromen. De vlotte schrijfstijl van Holly Smale en de afwisseling tussen filmscènes en Hope’s eigenlijke leven zorgt voor een luchtige mix.

Hope groeit op in een bijzonder wereldje en ze weet eigenlijk weinig tot niets van het echte leven. De naïviteit van het meisje wekt op momenten ergernis op en het feit dat ze bovendien erg gericht is op zichzelf versterkt dat gevoel. Ze is dramatisch en aanwezig, ook heeft ze ideeën die alleen maar getuigen van onwetendheid. Hierdoor komt haar personage jonger over dan ze is. Wanneer ze op weg naar huis min of meer gered wordt door Jamie, een Amerikaanse jongen op vakantie in Londen, denkt ze dat ze heeft gevonden wat ze zocht. Door haar positieve instelling is ze ook niet in staat om de roze bubbel waarin ze leeft te doorprikken. Geregeld met de ogen rollen en zuchten om zoveel dommigheid is onvermijdelijk, maar dat maakt het tegelijkertijd ook amusant.

Wie na de eerste paar hoofdstukken overweegt om de handdoek in de ring te gooien, omdat Hope hopeloos lijkt, heeft niet helemaal ongelijk. Verder lezen loont echter de moeite, want het verwensen van het hoofdpersonage verandert geleidelijk aan in een beetje begrip voor de persona die ze aan de buitenwereld laat zien. Auteur Holly Smale weet immers perfect hoe ze een glimlach op het gezicht van haar lezerspubliek moet toveren.

Licht, camera, liefde staat bol van de argeloosheid. Met momenten is het onvermijdbaar Hope goed door elkaar te willen schudden en de verhaallijn een compleet andere kant op te willen sturen. De voorspelbaarheid en oppervlakkigheid van de plot kunnen het leesplezier echter niet genoeg drukken om het boek aan de kant te leggen. Smale raakt de doelgroep gelukkig in het hart door vooral in te zetten op humor en laagdrempeligheid. Ondanks de irritatie die Hope soms oproept, is ze in de eerste plaats een tienermeisje dat heel erg op zoek is naar haar plaats in de wereld. Er gaat een vrolijkheid van het boek uit die moeilijk te weerstaan is en die perfect past binnen de dromen van menig jonge puber.