Wie trekt er aan de touwtjes?

Hoofdinspecteur Emily Baxter wordt gedwongen tot een samenwerking met de FBI en de CIA wanneer er aan beide zijden van de oceaan moorden gepleegd worden die verband lijken te houden met de beruchte Ragdoll-zaak. De doden die vallen hebben het woord 'lokaas' of 'pop' in hun borst gekerfd. Het is niet meteen duidelijk wat de moorden betekenen, maar Baxter heeft geen andere keuze dan achter de dader aan te gaan.

Marionet is het vervolg op Ragdoll, het succesvolle debuut van de Brit Daniel Cole. Met dit boek wist de voormalig ambulancebroeder menig thrillerlezer te verrassen en het tweede deel hoeft wat dat betreft niet onder te doen voor het eerste. Het begint met een mysterieuze proloog die de toon zet. Emily Baxter wordt ondervraagd en is haar passief-agressieve zelf. De enige zekerheid volgens de politieagente: God is dood. Zonder er een idee van het hebben hoe dit verder aanknoopt bij de inhoud van het verhaal, wordt de lezer vervolgens enkele weken terug in de tijd gekatapulteerd. Op een beperkt aantal flashbacks na worden de gebeurtenissen chronologisch uit de doeken gedaan. De ene brute moord volgt de andere in een razend tempo op. Het hoofd van de auteur moet een gruwelijke plaats zijn om in rond te dolen, want bepaalde scènes blijven bij vanwege de inventiviteit en heftigheid van de gepleegde daden.

Cole slaagt er overigens in de lezer op het verkeerde been te zetten, zonder al te expliciet te zijn. Het heeft te maken met de sfeer die hij schept en met de achtergrond die hij z’n personages meegeeft. De auteur speelt een spel en geeft de lezer het idee dat hij de onderzoekers een stap voor kan zijn, maar het is niets meer dan een sluwe vorm van misleiding. Daniel Cole verdient overigens bonuspunten voor de manier waarop hij humor in het verhaal brengt. De scherpe en onbeholpen opmerkingen van Baxter weken meer dan eens een glimlach los.

De mengelmoes van personages uit Ragdoll en de introductie van enkele nieuwe gezichten werkt goed. Baxter omringt zich met Edmunds en Finlay, maar moet tegen haar zin samenwerken met FBI-agente Curtis en CIA-agent Rouche. De wisselwerking tussen de verschillende karakters draagt bij aan de kracht van de plot. Marionet is hierdoor een vermakelijk boek om te lezen en een waardige opvolger voor Ragdoll.

Waar Daniel Cole echter over moet waken, is de explosiviteit van de gebeurtenissen. De lezer raakt snel overweldigd door alle ontwikkelingen. Dat zorgt uiteraard voor een strakke spanningsboog, maar die kan in de chaos die ontstaat ook knappen. De auteur balanceert soms op het randje van wat op korte tijd verwerkt kan worden zonder aan geloofwaardigheid in te boeten. In dit geval slaagt hij gelukkig in zijn opzet en levert een ongelooflijke pageturner af.

In deze reeks zal er nog een derde boek verschijnen en na het lezen van Ragdoll en Marionet zijn de verwachtingen hooggespannen: wervelende actie verpakt in een meeslepend plot. Daniel Cole is perfect in staat om aan de juiste touwtjes te trekken en heeft met Marionet alleszins bewezen geen eendagsvlieg te zijn.