Mooie sfeertekening, maar te veel ruwe kantjes

Begin jaren ’90 gaat de achtjarige Marijn met zijn broer Kris spelen in het park. Wanneer Kris hem achterlaat om met zijn eigen vrienden te gaan spelen, wordt de jongen ontvoerd. Een psychiatrische patiënte die haar eigen zoontje verloor, neemt hem mee naar een afgelegen huis en houdt hem daar wekenlang gevangen. Ruim twintig jaar later erven de twee broers een kasteeltje van hun oudoom. Ze nemen er hun intrek en proberen te werken aan hun relatie. De aanwezigheid van Marijns vriendin Louise zorgt echter voor de nodige spanning. In één van de kamers bevindt zich ook een oude schrijfmachine. Die wekt de interesse van Kris en het schrijven van boek mondt al gauw uit in een obsessie.

In Qwerty staat de scheve familierelatie tussen de twee broers centraal. De traumatische gebeurtenissen uit het verleden die nog niet verwerkt zijn en de interesse die beide mannen hebben in Louise, maar er speelt meer. Het boek heeft een paranormaal kantje en sommige personages spelen een spelletje met elkaar.  

Het verhaal wordt chronologisch verteld en begint bij de ontvoering van Marijn door Rina Willems. In het tweede deel wordt er een tijdsprong gemaakt en komen de broers achter het bestaan van hun oudoom en de omvang van de erfenis. Het gedeelte over de ontvoering begint intrigerend, maar wordt te lang uitgesponnen om met interesse te blijven lezen. Het draait vooral rond de psychologie van de ontvoerster en minder rond het trauma dat Marijn oploopt, al besteedt auteur S.J. Paul daar op het einde alsnog wat welverdiende aandacht aan. Het tweede deel is beter opgebouwd wat betreft aandacht voor de onderlinge verhoudingen en de gevolgen die de spanningen hebben voor de broers, maar kent een chaotische ontknoping. Die is weliswaar verrassend, toch is die ook ongeloofwaardig door een te veel aan toevalligheden.  

Wellicht was S.J. Paul gebaat geweest bij een zorgvuldigere redactie van het boek. Nu worden bepaalde dingen vaak twee keer gezegd in een aantal opeenvolgende alinea’s. Dat is jammer, want dat onderbreekt de vaart. De ideeën en verhaallijnen die de auteur heeft uitgewerkt tonen potentieel, het is de afwerking die te wensen overlaat. Ook heeft de auteur een aangename schrijfstijl. Ze gebruikt vlotte bewoordingen en schept op degelijke wijze een unheimische sfeer. Paul heeft aandacht voor de mindere en duistere kantjes van haar personages en mag die nog iets scherper aftekenen. De setting van het verhaal is een goede vondst. Het kasteel schept mogelijkheden en de schrijfster tracht die ten volle te benutten. Dat draagt eveneens bij aan de donkere stemming.  

Qwerty is het thrillerdebuut van S.J. Paul, eerder verscheen het onder de titel Azerty. Het raamwerk waarop het verhaal is gebouwd, zit goed. Hoewel het doordacht is opgebouwd, heeft het verhaal nog te veel ruwe kantjes die ze er nog moet leren afvijlen. Te verrassend uit de hoek willen komen is bovendien niet nodig. De auteur toont echter talent en een knap gevoel voor dramatiek, maar met een groeimarge die ze hopelijk weet te realiseren in volgende thrillers.