Een romance, een lockdown en een lijk
De politie arriveert bij een appartement in een buitenwijk van Dublin. Binnen ligt een lijk in staat van ontbinding. De identiteit van de dode moet nog worden vastgesteld en de buren moeten worden ondervraagd. Zesenvijftig dagen eerder kwamen Ciara en Oliver elkaar tegen in de supermarkt net voor de eerste COVID-19 besmetting in Ierland. Zonder het iemand te vertellen, trok Ciara bij Oliver in. Het leek een unieke kans om elkaar beter te leren kennen, maar het maakte het ook moeilijker om de waarheid voor elkaar verborgen te houden.
'Het venijn zit echter in het staartje en Howard weet hoe ze een twist moet brengen.' - recensent Katy
De Ierse auteur Catherine Ryan Howard schreef 56 dagen tijdens de lockdown. Terwijl ze van collega-schrijvers hoorde dat zij liever geen boek uitbrachten dat aan de pandemie refereerde, besloot zij het idee dat ze kreeg door de verstrengde maatregelen juist uit te werken tot een nieuw boek. De vertaling gebeurde door Mylène Delfos en David Orthel. Howard schreef eerder al een aantal thrillers die telkens op de shortlist van diverse prijzen eindigden, zoals Distress signals, Rewind, The Liar’s girl en The Nothing Man. Dat laatste boek werd eveneens naar het Nederlands vertaald en uitgebracht onder de titel Je liet mij leven.
In 56 dagen laat ze de lezer de romance meevolgen tussen Ciara en Oliver. Wat van start lijkt te gaan als een romantisch verhaal over twee jonge mensen die een nieuwe start willen maken in de hoofdstad, maakt plaats voor een psychologische thriller die teruggrijpt naar de begindagen van de coronaepidemie. Dat er iets grondig is misgelopen wordt duidelijk op het moment dat Garda’s Riordan en Connolly aankomen in de Crossings, maar het duurt een aantal hoofdstukken voor de identiteit van het slachtoffer effectief bekend is.
Ondertussen laveert auteur Howard tussen heden en verleden. Zowel de eerste ontmoetingen tussen Ciara en Oliver, het moment waarop ze bij elkaar intrekken, de manier waarop ze elkaar tijdens de lockdown tegen wil en dank beter leren kennen, als de redenen waarom ze beiden naar Dublin zijn getrokken worden onthuld. Daarnaast loopt het onderzoek dat Riordan en Connolly voeren en die stap voor stap meer licht werpen op de moord. Howard maakt tijdsprongen en speelt met de chronologie. Het is duidelijk dat Oliver iets verbergt, maar doet Ciara misschien hetzelfde of is ze gewoon naïef?
Hoewel het tijdens de eerste hoofdstukken al duidelijk wordt dat er zich in het appartement iets gewelddadigs heeft afgespeeld, weet de auteur een mooi spel te spelen, waarbij ze de spanning langzaam opbouwt. Ze gebruikt hiervoor relatief korte hoofdstukken en wisselt regelmatig van perspectief. De grenzen van de relatie tussen Oliver en Ciara worden afgetast, maar ook de scherpe werkverhouding tussen de onderzoekers maakt het onderhoudend. Ondanks het feit dat er gruwelijke feiten aan het licht komen, blijft de toon echter vrij luchtig, waardoor het geheel vlot leest. Mede hierdoor wordt de illusie gewekt dat de motieven van Ciara en Oliver gemakkelijk te doorprikken zijn. Het venijn zit echter in het staartje en Howard weet hoe ze een twist moet brengen.
56 dagen is een vermakelijke thriller, waarbij een op het eerste zicht vrij transparante plot een onverwachte wending neemt. De auteur maakt handig gebruik van de COVID-10-epidemie om een goed doordacht verhaal te brengen. De uitbraak van het virus vormt hier de ideale omstandigheid voor schadelijke verwikkelingen waar beide hoofdpersonages zich niet aan hadden verwacht.
Reageer op deze recensie