Cold case als laatste zaak voor volhardende rechercheur

Rechercheur Hulda Hermannsdóttir krijgt te horen dat ze vervroegd met pensioen moet. Van haar leidinggevende mag ze nog een laatste cold case naar keuze te onderzoeken. Hulda kiest ervoor het onderzoek naar de dood van een jonge Russische asielzoekster te heropenen en ze bijt zich vast in de zaak.

Ragnar Jónasson weet met 'De duisternis' een mooie start te maken voor zijn reeks rond Hulda, een ervaren rechercheur uit Reykjavik. Zijn schrijfstijl is filmisch, lichtjes onderkoeld en tegelijk meeslepend. De korte hoofdstukken zorgen immers voor een hoog leestempo en hoewel de beschrijvingen erg feitelijk zijn, wordt de spanning langzaam opgebouwd. Het is dus niet zo dat de lezer elke bladzijde van het puntje van z’n stoel dreigt te vallen, maar Jónasson weet wel hoe hij de aandacht moet vasthouden.

Hulda is een origineel en toegankelijk personage met wie de lezer gemakkelijk meeleeft. Haar strijd tegen onrecht en haar de moeilijkheden waar ze in haar eigen verleden mee geconfronteerd werd, maken haar intrigerend. Ze is niet zomaar te doorgronden. De overige personages staan overwegend aan de zijlijn van het onderzoek. De auteur beschrijft vooral de gesprekken die de rechercheur heeft met hen, de focus ligt echter op de gedachtegang van Hulda en hoe ze in het leven staat.

Naast de verhaallijn van het onderzoek, worden er door middel van flashbacks nog enkele verhaallijnen met de hoofdplot verweven. Zo is er een jonge vrouw die haar dochter in een opvangtehuis heeft moeten plaatsen, maar hard werkt om de situatie te veranderen. En er is een man die een vrouw ophaalt voor een uitstap naar een afgelegen fjord. Hoewel niet alles even diep wordt uitgewerkt, zijn het mooie toevoegingen aan het verhaal als geheel. De Ijslandse setting en de beschrijvingen van het landschap dragen bij aan de ietwat koude en eenzame sfeer die Jónasson weet op te roepen.

De uiteindelijke ontknoping is niet geheel onverwacht, maar het einde is enigszins bruusk. Hoewel de epiloog niet meteen ruimte lijkt te laten voor een vervolg, heeft de auteur in het Ijslands toch meerdere delen uitgebracht. De finale van 'De duisternis' is dus zeker niet meteen ook die van hoofdpersonage 'Hulda.

'De duisternis' is geen bijzonder indrukwekkende of razend spannende thriller. Het is wel een donker en onderhoudend verhaal. De combinatie van een boeiende en doortastende protagonist, een interessante cold case en een sfeervolle setting werkt in ieder geval goed. De vertaling van Willemien Werkman leest prettig en Jónasson heeft een fijne nordic noir afgeleverd.