Gruwelen en griezelen

Kaat heeft geen zin om naar school te gaan en heeft een plan. Ze eet haar beschimmelde boterhammen van een maand geleden op om haar ouders te misleiden. De iets jongere Bosko dacht er net hetzelfde over en haalde zijn eigen trucje uit. Ondertussen daalt er een dikke mist over de buitenwereld neer. In de mist verschijnt de grijns van Bobbie Blaffer. Dat dagje thuis kunnen Kaat en Bosko daardoor wel vergeten. Het is het laatste wat ze willen, maar ze moeten naar de Gruweltoren om een ramp te voorkomen.

De Gruweltoren 3 is een nieuw deel in de serie rond Kaat en de krankzinnige Bobbie Blaffer. Tom Thys doet in dit boek opnieuw ontzettend zijn best om de jonge lezers de stuipen op het lijf te jagen. Hij gebruikt de raamvertelling rond Kaat om een serie griezelverhalen op de wereld los te laten. Het ene verhaal is mysterieus, bijvoorbeeld De blob, terwijl het andere verhaal dan weer meer weg heeft van een spookverhaal, zoals De Nachtrijder. De auteur zorgt voor een leuke variatie. Door de afwisseling blijft het boeiend en spannend om te lezen.

- S. (10 jaar): “Een nieuw deel van De Gruweltoren, jippie! Ik houd wel van verhalen die je een beetje bang kunnen maken, maar ik ga het niet lezen vlak voor ik ga slapen.”

Tussen de verhalen door beleven Kaat en Bosko hun eigen gruwel. Ze worden bijgestaan door Samira, een dakloze vrouw die ze toevallig tegenkomen in de buurt van de Gruweltoren. Het gevaar zelf kunnen ze niet zien, Blaffer is immers overleden, maar ze weten dat ze op hun hoede moeten zijn. De doorgedraaide Bobbie probeert zijn weg terug te vinden naar de wereld van de levenden en er kan werkelijk van alles gebeuren.

Tom Thys heeft opnieuw een goed vervolg geschreven op de vorige twee delen. De griezelverhalen zijn op zich prima te volgen zonder voorkennis. Voor de raamvertelling is het dan wel weer fijn om een idee te hebben van wie Bobbie Blaffer precies is en waarom Kaat de strijd met hem aangaat, bovendien zorgt het lezen van de eerdere delen voor een extra portie griezelplezier. De auteur heeft een toegankelijke schrijfstijl waardoor het boek vlot leest. Het taalgebruik is op maat van de doelgroep (10+) en de hoofdstukken zijn niet te lang, waardoor de aandacht vast wordt gehouden.

- N. (11 jaar): “Het is een goed boek, net eng genoeg voor een beetje kippenvel. En de prenten zijn ook echt heel tof.”

De illustraties in het boek zijn net zoals in de vorige delen van Leslie Saurus. Het zijn zwart-wit tekeningen die goed passen bij de sfeer. Ze zijn even gevarieerd als de verhalen. Zo bestaat de tekening bij Basquiat² uit een afbeelding van een doodsbange hoofdpersoon en de tekening bij Homerun uit een gigantische schorpioen bovenop een stel auto’s. Ze stralen een grimmige sfeer uit en versterken zo de spanning.

De Gruweltoren 3 is ideaal voor lezers die graag eens buiten de geëffende paden treden of houden van reeksen zoals Kippenvel en De Griezelbus. Met momenten zijn de verhalen van Thys zelfs nog net iets spannender. Heerlijk nagelbijtend leesvoer voor jonge griezelfanaten.