Sinister gesloten-kamer mysterie tussen de moordenaars

Wanneer een zwangere verpleegster vermoord wordt en haar baby spoorloos verdwenen blijkt, wordt de hulp van profiler Connie Woolwine ingeroepen. Ze gaat undercover in de beveiligde kliniek werken op de gesloten afdeling voor geesteszieke criminelen. Daarbij staat ze onder grote tijdsdruk, omdat het ontvoerde meisje dringend medische hulp nodig heeft om het te kunnen overleven.

In dit tweede boek over Connie Woolwine laat Helen Fields haar heldin op zoek gaan naar een moordenaar tussen de moordenaars. Ze krijgt daarbij opnieuw hulp van Brodie Baarda, die ondertussen de politie verlaten heeft om fulltime met de profiler samen te werken. Het eerste boek, De schaduwman, wist na de reeks over Turner en Callanach de hooggespannen verwachtingen niet helemaal in te lossen. Ondanks de knappe premisse en behoorlijke afwikkeling van de plot, was het nieuwe duo minder overtuigend en waren de dialogen minder scherp dan in de vorige reeks. Maar met De kliniek maakt de auteur dat weer helemaal goed. De misdaad waarmee ze geconfronteerd worden is gruwelijk en de locatie op z'n minst onheilspellend. De analytische geest van Woolwine en de traumatische ervaring met een psychiatrische kliniek uit haar eigen verleden roepen een beangstigend gevoel op.

Woolwine is een interessant personage dat ondanks haar vermogen mensen te doorgronden, ook naïef kan zijn in haar benadering van bepaalde personages. Ze is recht voor de raap, maar ook meelevend. Baarda blijft meer op de achtergrond en heeft geen uitgesproken grote rol in dit boek. Het is een soort stille kracht die door Connie als klankbord gebruikt wordt. Wellicht moet deze relatie nog verder groeien. Woolwine staat in ieder geval centraler. Helen Fields laat overigens een serie personages de revue passeren die niemand graag in levende lijve zou tegenkomen. Niet alleen de patiënten, maar ook de personeelsleden zijn geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken. Het is moeilijk voor Woolwine om te weten wie ze kan vertrouwen. Dat zorgt voor een beklemmend gevoel en creëert de nodige spanning.

Met haar beschrijving van de kliniek weet de auteur een desolate sfeer op te roepen. Het weidse en onbarmhartige landschap eromheen zorgen er samen met de weersomstandigheden voor dat het geen plaats is waar iemand lang zou willen vertoeven. De kracht van het boek zit deels in de setting. Yolande Ligterink weet dit in haar vertaling goed over te brengen, net zoals de directheid van Connie en de meer beheerste aard van Baarda. Door te spelen met de achtergrondverhalen van de patiënten, de wrijving tussen de personeelsleden en de zoektocht naar de moordenaar ontstaat er een doordachte plot die van bij de start weet te intrigeren.

De kliniek is een soort gesloten kamer-mysterie, althans een zeer donkere en sinistere variant. Woolwine en Baarda begeven zich op gevaarlijk terrein en moeten niet alleen de moord op de verpleegster, maar ook de ontvoering van haar premature baby op zien te lossen. Vanwege die urgentie ligt het tempo hoog. Helen Fields laat de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen, want Woolwine heeft geen tijd te verspillen, wat er een intense rit van maakt.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een gevaarlijk boek' en 'Lees een mysterieus boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.