Toegankelijk eerste deel over de hondenbrigade

Wanneer er een hand wordt gevonden in Gallows Wood, worden agent Lucy Halliday en haar speurhond Moss opgeroepen om de plaats delict te onderzoeken. Wat aanvankelijk lijkt op een geïsoleerd incident, leidt al snel tot meer gruwelijke ontdekkingen. Lucy brengt de vondst in verband met haar vermiste echtgenoot, Nico, een journalist. Nieuwe rechercheur Jack Ellis krijgt de leiding over het onderzoek en ziet zich gedwongen om samen te werken met Lucy, omdat zij de zaak niet kan loslaten.

“Het laatste woord” is het eerste deel van een thrillerserie rond hondenbegeleider Lucy Halliday van de Britse auteur Lousia Scarr, die ook schrijft onder het pseudoniem Sam Holland. Met dit boek concentreert ze zich niet op het opsporen van een seriemoordenaar, maar op het ontrafelen van een reeks aan elkaar te linken verdwijningen met slechte afloop. De spanning is niet altijd zo intens als je zou verwachten van een thriller, maar auteur Louisa Scarr weet de lezer toch te boeien door slimme cliffhangers op het einde van een hoofdstuk en het geleidelijke ontrafelen van de plot. Ze slaagt erin de nieuwsgierigheid van de lezer vast te houden, ondanks dat de spanning niet zo hoog is. Hierdoor is het een heel toegankelijk boek.

Pas helemaal op het einde komt er extra vaart in en wordt er naar een climax toegewerkt. Deze is een beetje voorspelbaar, maar de afwikkeling zit goed in elkaar. Hierdoor stoort dit niet. De vaart van het boek is goed in balans en de onthullingen komen op het juiste moment. Hoewel er geen plotselinge, schokkende wendingen zijn, worden de losse eindjes van het verhaal mooi samengebracht in de slotfase. Het einde is passend, zelfs als biedt het geen grote verrassingen.

Lucy en Jack zijn twee erg verschillende karakters die gedwongen worden om samen te werken. Vooral Jack weet niet zo goed hoe hij moet omgaan met de aanwezigheid van Lucy. Hij moet zich positioneren in een nieuw team en zijn teamleden leren kennen. Lucy maakt geen deel uit van de recherche, maar van de hondenbrigade. Ze weet eigenlijk heel goed dat ze zich niet met het onderzoek mag bemoeien, maar het is sterker dan haarzelf. Speurhond Moss speelt een belangrijke rol in het verhaal als het maatje van Lucy, maar zijn aanwezigheid had sterker kunnen zijn. De scènes met de speurhonden zijn immers niet heel uitgebreid, wel leuk om te lezen. Een ander element dat verder had kunnen worden uitgewerkt, is Nico, Lucy’s vermiste echtgenoot. De plot had meer kunnen ingaan op zijn achtergrond en zijn persoonlijke onderzoek. Dit had de spanningsboog kunnen verrijken en versterken.

In het algemeen is “Het laatste woord” een goed geschreven mysterie. Lousia Scarr heeft een beknopte en directe schrijfstijl. Met korte zinnen roept ze een sfeer op die ondanks het thema niet te zwaar aanvoelt. De vertaling van Ingrid Zweedijk leest vloeiend. Ondanks dat er een aantal kansen niet volledig zijn benut, blijft het een fijne thriller en mooi eerste deel van een nieuwe serie.