Stand alone met een interessante premisse

Midnight Jones werkt als analist en onderzoekt anonieme psychologische profielen voor tech-bedrijf Necto. Tijdens haar werk stuit ze op een profiel M, het profiel van een potentiële moordenaar. Wanneer er een vrouw vermoord wordt, is Midnight ervan overtuigd dat de dader degene is achter profiel M. Ze beseft dat ze zijn volgende doelwit kan zijn en moet zijn identiteit achterhalen voordat hij haar vindt.

Helen Fields schreef met ‘Profiel M’ een intrigerende thriller, hoewel die ietwat onevenwichtig is. Deze stand alone houdt de lezers zeker betrokken, maar maakt zijn potentieel niet helemaal waar. De spanning die aan het begin goed wordt opgebouwd met de ontdekking van het profiel en enkele moorden, zakt halverwege wat in. Ook verliest de plot wat aan geloofwaardigheid op het moment dat verschillende verhaallijnen samenkomen, personages elkaar ontmoeten en op elkaar gaan vertrouwen. Het hoofdpersonage is goed uitgewerkt en Fields gunt de lezer eveneens een kijkje in het hoofd van de dader, helaas blijven de overige personages te veel op de achtergrond om overtuigend te zijn.

Alles draait om Midnight Jones, een jonge vrouw die de druk voelt om haar goedbetaalde baan te behouden. Ze zorgt immers voor haar gehandicapte tweelingzus Dawn en ze kan het geld goed gebruiken. De druk op Midnight en haar bezorgdheid nemen toe wanneer ze met de ontdekking van een bijzonder profiel naar haar leidinggevenden stapt. Terwijl de situatie uit de hand loopt, dwingt Midnights plichtsgevoel haar om hulp te zoeken bij Dr. Connie Woolwine, een doorgewinterde profiler waarvan ze ooit een lezing volgde. Profiel M. is echter geen echt vervolg op de andere boeken rond Woolwine. Het personage komt er slechts kort in voor en speelt een interessante, maar geen uiterst belangrijke rol. Midnight zelf werd wel goed ontwikkeld, haar intense liefde voor haar zus Dawn geeft het verhaal de nodige emotie mee.

De auteur zet een onderhoudend verhaal neer en verwerkt er thema’s in die tot nadenken stemmen zoals bedrijfsethiek en psychologische manipulatie. Hier wordt echter niet al te diep op ingegaan. Het zijn slechts impulsen voor de plot. Het tempo van de roman is af en toe wat aan de lange kant en bepaalde plotelementen tasten de geloofwaardigheid aan. Zo voelt onder meer de weergave van Necto's reactie op Midnights keuzes onrealistisch aan. Fields schrijft op een toegankelijke en beschrijvende manier. Ondanks het gebrek aan vaart halverwege, leest het daardoor vlot en weet ze voeling met Midnight op te wekken. De vertaling door Yolande Ligterink is degelijk en vloeiend. Fields vermijdt grafische scènes niet, - wie haar eerdere boeken las, wist dat al - wat leidt tot enkele gruwelijke paragrafen.

Helen Fields vertrekt vanuit een originele premisse, alleen de uitvoering hapert soms. Het tempo mocht nog wat hoger liggen. De spanning wordt naar het einde toe wel effectief opgebouwd en dwingt tot doorlezen. Dit maakt van ‘Profiel M’ globaal gezien een solide, maar geen uitzonderlijke thriller.