Te hoge verwachtingen

In het eerste deel van 'The Orisha Legacy' verteld Tomi Adeyemi over een wereld waar magi onderdrukt worden door de heersende orde. Ondanks dat zij hun magie kwijt zijn, worden de magi nog steeds als gevaarlijk gezien en elk teken van rebellie wordt direct de kop ingedrukt. Het verhaal speelt zich af in een fantasysetting, maar de schrijfster heeft er aspecten uit haar eigen leven in verwikkeld.

Zélie is het belangrijkste personage in dit boek. Haar moeder, ook een magi, werd gedood op de dag dat de magie verdween. Deze gebeurtenis speelt een belangrijke rol in het verhaal en wordt daarom ook vaak beschreven, een beetje te vaak. Het tweede perspectief is van Amari, de prinses van het koninkrijk. Haar vader is een hardvochtige man, voor wie ze meer angst dan liefde voelt. Wanneer haar beste vriendin, een magi, door haar vader wordt vermoord en ze een belangrijke rol in handen krijgt, besluit ze die angst te overwinnen en er met de rol vandoor te gaan. Het derde personage met wie je mee leest is dat van Inan, de kroonprins en de broer van Amari. Ook zijn angst voor hun vader is reëel, maar zijn angst zorgt ervoor dat hij alles wilt doen om zijn vader trots te maken. De drie perspectieven vinden elkaar wanneer Amari en Zélie samen vluchten en Inan erachteraan gestuurd wordt om zijn zus terug te krijgen.

Het tempo in het boek ligt erg hoog. Het boek springt van actie naar actie en slaat alle rustmomenten over. Hierdoor is de tijdlijn niet altijd duidelijk en er zitten zelfs een aantal inconsistenties in. Dit veroorzaakte soms wat verwarring. Het boek zou opgesplitst kunnen worden in meerdere delen, zodat de ontwikkelingen en relaties beter uitgewerkt kunnen worden.

Het mooie aan het boek was de mythologie die gebruikt werd. Die was sterk uitgewerkt en interessant. Daarnaast is de taal die in het boek soms gebruikt wordt, een echte Afrikaanse taal. Het verhaal heeft veel potentie, maar de vreemde tijdlijn en plotselinge ontwikkelingen maakten het enigszins ongeloofwaardig.