Niet voor iedereen weggelegd

DIT BOEK IS NIET VOOR GEVOELIGE LEZERS

De slachter is een boek dat ik vijf jaar geleden niet ging openslaan. Het verhaal gaat over politiepsychologe Daphne die als vrijwilligster werkt bij een opvanghuis. Op een dag komt een verward 16-jarig meisje binnenlopen. Ze heeft een grote wonde en kan niets van de laatste dagen herinneren. Ze wordt naar het ziekenhuis gebracht en daar blijkt dat haar nier weggenomen is. Daphne ontdekt tijdens haar onderzoek dat er nog drie zwerfjongeren zijn die eenzelfde hebben meegemaakt. Zij hebben helaas de operatie niet overleefd. Door deze info roept ze de hulp in van haar ex – collega, Lou. Beide komen terecht in een wereld van illegale orgaanhandel. Er is iemand die organen oogst en hiervoor technieken gebruikt die normaal toegepast worden op dieren. Zullen ze de slachter vinden? Zal het ophouden?

Na het lezen van dit verhaal had ik even tijd nodig om alles te plaatsen. Wat een wreed boek is het. Het is zeer beeldend geschreven en soms had ik walging.

Ik heb dit nog nooit meegemaakt met een boek, het is interessant om dit te ontdekken.
Maar ik zou geen 2 zulke boeken achtereen lezen.

In het begin had ik moeite om in het verhaal te komen door de vele personages en de diverse perspectieven die naar voren kwamen. Je had geen duidelijk aangeven over wie het nu ging. Dieper in het verhaal kon ik beter wie wie onderscheiden.

De personages zijn goed uitgewerkt. Ik vind het zot hoe een ‘volgeling’ van de slachter in elkaar gestoken is. Te zot voor woorden is het hoe iemand zijn eigen gedachten opzijzet om ten volle voor iemand anders zijn gedachten te gaan. De wil van de slachter is heilig en wordt nageleefd. Eng is het.

Er zitten twee personages in het verhaal die doorzetting en moed hebben dat niet iedereen zou hebben. Respect hiervoor.

Wat ik jammer vond is hoe meer het einde naderde hoe 'slordiger' geschreven. Er zat spanning in, maar het moest plots zeer snel gaan.

Ik kan concluderen dat dit verhaal nog lang in mijn hoofd zal ronddwalen.