Een stuk geschiedenis die niet verloren mag gaan!

De staljongen van Auschwitz vertelt het verhaal over Heinz. Hij was pas vijf jaar oud toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam. Als één van de 2011 Joden die in Keulen door de Gestapo opgepakt werden, werd ook Heinz gedeporteerd. De 12 – jarige Heinz werd van kamp naar kamp gestuurd. In Auschwitz ontsnapte hij aan de gaskamer omdat hij nodig was bij de paardenfokkerij als staljongen. Hij was één van de weinige Keulse Joden die de oorlog overleefd heeft.

Tijdens het lezen van het verhaal was je als lezer direct mee met de geschiedenis en de gebeurtenissen die Heinz meegemaakt heeft. Alles wat hij meemaakte is hard, zwaar, ongelofelijk en onmenselijk. Diep respect naar hem toe dat hij dit alles overleefde. Meermaals kreeg ik kippenvel van wat er allemaal gebeurde.

Ik ben ‘blij’ dat Heinz/Henry alles gewoon vertelde zonder er poespas van te maken. Het was puur, hoopgevend en krachtig.

Gelukkig had hij Georg die hem vertelde: “hou vol, het is niet lang meer”. Deze woorden hebben hem kracht gegeven om te overleven. Het is ‘zot’ hoe woorden zoveel kunnen gaan betekenen.

Ik zou aanraden dat dit verhaal nog meer eer mag hebben door het naar voren te brengen op school zoals met Anne Frank. Het is geschiedenis die niet verloren mag gaan. En Henry Oster wilde dat de wereld de horror kent die toen gebeurde.