Het voelt als thuiskomen

Kleine gelukjes van Audrey Adeline gaat over Ada die gaat studeren aan de universiteit van Gent. Ze hoopt om eindelijk een leuke plek te vinden waar alles makkelijk gaat en waar ze zichzelf kan zijn. Ze wil niet terug in een mindere tijd gaan zoals in het middelbaar.
De zoektocht ernaartoe is niet simpel. Gelukkig ontdekt Ada snel dat onverwachte zaken op je pad kunnen komen. Ze vindt geluk in eten, liefdevolle huisgenoten, chocomelk, een leesclub met gelijken, vrienden die aanvoelen als familie en de warme lach van Mara.

Dit boek voelt zo vertrouwd en herkenbaar aan. Van begin tot eind heb ik van dit boek genoten. Het biedt warmte, genot, liefde, vriendschap, leermomenten en zoveel meer aan. Ik heb een zeer fijne tijd gehad met het lezen van kleine gelukjes.

Ik voelde mij zeer dicht bij Ada. Haar band met haar oma, de liefde voor boeken, het planmatige in haar is zo herkenbaar. Ik ben een beetje Ada op deze vlakken. Door dit gevoel te hebben voelde dit boek van moment één als thuiskomen.

Naast zoeken naar kleine gelukjes komen er diverse zwaardere thema’s naar voren in het verhaal. Zoals homofobie, scheiding, eenzaamheid, rouw, ... Deze onderwerpen worden bespreekbaar en mooi aan het licht gebracht. Het wordt niet in de doofpot gestoken. Er komen personages in het verhaal naar voren om deze thema’s te helpen bespreken, ondersteunen, omarmen. Zeer mooi hoe het in elkaar gestoken zit. Pluim naar de auteur hiervoor.

Ik kan concluderen dat kleine gelukjes mijn nieuwe favoriete verhaal is waar ik kan thuiskomen wanneer ik wil.