Lezersrecensie
Een gebroken hart helen, is niet makkelijk.
In deel twee van Mona Kasten, trust again volgen we het verhaal van Dawn en Spencer. Beide personages kennen we na het lezen van deel 1. Ik vind het fijn dat we als lezer een diepere kijk krijgen van twee andere personages.
In principe kunnen de delen afzonderlijk gelezen worden, maar ikzelf zou dit niet doen. Te bang om spoilers te hebben
Dawn weet één iets zeker en dat is dat Happy endings enkel in films bestaan. Dit komt doordat ze haar ex betrapt heeft op heterdaad. Ze heeft mannen afgezworen en heeft enkel aandacht voor haar studie en haar dromen die ze wil bereiken. Ze is verhuist voor haar studie en wil helemaal opnieuw beginnen met vrienden maken enz. Maar dan leert ze Spencer, de vrouwenverslinder kennen. Zal er ruimte zijn voor hem? Zal Dawn zijn geheim leren kennen en ermee kunnen omgaan? Zal hij Dawn aanvaarden zoals ze is?
Dit deel vind ik persoonlijk leuker of deel één omdat er verschillende zaken in dit boek naar voren komen die meer bij mij passen. Zoals het bijberoep van Dawn, haar passie voor lezen, …
Ik ontdekte al door deel één te lezen dat Mona Kasten niet bang is om zware gebeurtenissen in een verhaal te verwerken en hier is dit terug. Zowel Dawn als Spencer hebben een volle rugzak door het verleden. Hoe beide ermee omgaan is menselijk en dat maakt dit boek echter. Je leert als lezer nogmaals dat niemand perfect is en dat het leven gepaard gaat met vallen en opstaan. De manier hoe je ermee omgaat is zo belangrijk. Weet dat je er nooit alleen voor staat! En deze eye opener kan iedereen helpen en steun geven!
De schrijfstijl is zeer fijn om te lezen. Het is vlot geschreven vanuit Dawn haar perspectief maar ook leren we veel van Spencer. Beide personages zijn ontwikkeld vol complexiteit die op twee verschillende manieren tot uiting komen en dat is goed uitgewerkt! Zowel Dawn als Spencer groeien in het verhaal en dat is zo mooi om mee te maken. Ik ben trots op beide personages!
Het is fijn dat de andere personages blijven aanbod komen in het verhaal. Zo is de leefwereld van iedereen niet ten einde. En leer je telkens nieuwe kleinigheden van iedereen kennen.
Dit verhaal is speels met een vleugje diepgang in vermengd die je tot woede en tranen aanzetten. Zeker een aanrader.
In principe kunnen de delen afzonderlijk gelezen worden, maar ikzelf zou dit niet doen. Te bang om spoilers te hebben
Dawn weet één iets zeker en dat is dat Happy endings enkel in films bestaan. Dit komt doordat ze haar ex betrapt heeft op heterdaad. Ze heeft mannen afgezworen en heeft enkel aandacht voor haar studie en haar dromen die ze wil bereiken. Ze is verhuist voor haar studie en wil helemaal opnieuw beginnen met vrienden maken enz. Maar dan leert ze Spencer, de vrouwenverslinder kennen. Zal er ruimte zijn voor hem? Zal Dawn zijn geheim leren kennen en ermee kunnen omgaan? Zal hij Dawn aanvaarden zoals ze is?
Dit deel vind ik persoonlijk leuker of deel één omdat er verschillende zaken in dit boek naar voren komen die meer bij mij passen. Zoals het bijberoep van Dawn, haar passie voor lezen, …
Ik ontdekte al door deel één te lezen dat Mona Kasten niet bang is om zware gebeurtenissen in een verhaal te verwerken en hier is dit terug. Zowel Dawn als Spencer hebben een volle rugzak door het verleden. Hoe beide ermee omgaan is menselijk en dat maakt dit boek echter. Je leert als lezer nogmaals dat niemand perfect is en dat het leven gepaard gaat met vallen en opstaan. De manier hoe je ermee omgaat is zo belangrijk. Weet dat je er nooit alleen voor staat! En deze eye opener kan iedereen helpen en steun geven!
De schrijfstijl is zeer fijn om te lezen. Het is vlot geschreven vanuit Dawn haar perspectief maar ook leren we veel van Spencer. Beide personages zijn ontwikkeld vol complexiteit die op twee verschillende manieren tot uiting komen en dat is goed uitgewerkt! Zowel Dawn als Spencer groeien in het verhaal en dat is zo mooi om mee te maken. Ik ben trots op beide personages!
Het is fijn dat de andere personages blijven aanbod komen in het verhaal. Zo is de leefwereld van iedereen niet ten einde. En leer je telkens nieuwe kleinigheden van iedereen kennen.
Dit verhaal is speels met een vleugje diepgang in vermengd die je tot woede en tranen aanzetten. Zeker een aanrader.
1
Reageer op deze recensie