Vol menselijke emoties

Dat Simone van der Vlugt de publiekslieveling is van thrillerlezend Nederland mag blijken uit het grote aantal nominaties en prijzen dat zij op haar naam heeft staan. Liefst vijf maal werd zij genomineerd voor de NS Publieksprijs die zij één maal won. Voor haar debuut De reünie uit 2004 kreeg zij van Crimezone.nl de prijs voor het beste debuut. In 2006 won zij de Alkmaarse Cultuurprijs en in 2008 scoorde ze tweemaal met Blauw water waar ze De gouden strop en De zilveren vingerafdruk mee binnenhaalde. Als klap op de vuurpijl won zij in 2010 met Op klaarlichte dag zowel de NS Publieksprijs als de Crimezone Award voor de beste thriller van dat jaar. Een indrukwekkende, maar begrijpelijke, erelijst.

Ook met haar nieuwe boek, Aan niemand vertellen, bewijst Simone van der Vlugt waarom ze door een groot publiek wordt omarmd. Zij paart een zeer spannend verhaal aan invoelbare personages en een grote emotionele lading. Dat alles in zeer eenvoudig en toegankelijk taalgebruik.

In Aan niemand vertellen introduceert Van der Vlugt haar nieuwe hoofdpersoon, de Alkmaarse Lois Elzinga (31 jaar), rechercheur Moordzaken, afdeling Noord-Holland Noord. Samen met haar partner Fred, die op het punt staat om met pensioen te gaan, wordt zij geconfronteerd met de gewelddadige moord op de populaire basisschoolleraar David Hoogland (28 jaar). De manier waarop de man vermoord is, zijn afgesneden penis in zijn mond, doet denken aan de wraak van een vrouw. Een brochure van een expositie, die gevonden wordt in de achterzak van David, leidt de politie naar de vrijgevochten schilderes Maaike Scholten. Zij zegt David niet te kennen, maar zij liegt. Een volgend spoor leidt de politie naar de fotografe Tamara die op mysterieuze wijze van de aardbodem verdwenen lijkt te zijn. Als er nog twee moorden volgen, probeert Lois zich grondig in de psyche van de moordenaar te verplaatsen en komt zij langzaam maar zeker op het goede spoor.

Zoals in al haar boeken is Van der Vlugt er ook nu weer in geslaagd om zeer menselijke personages neer te zetten. Lois Elzinga is een getroebleerde vrouw, getekend door de dood van haar jonge zusje van vijf jaar en een moeder die daarna in een psychisch wrak veranderde. Haar vader is weggelopen, haar moeder is inmiddels overleden en de Amerikaanse vriend van Lois is terug naar zijn vaderland. Lois worstelt wanhopig met haar verleden, met haar, nog niet verwerkte, stukgelopen relatie en met de afschuwelijke situaties die zij op haar werk tegenkomt. Simone van der Vlugt doseert de achtergrondsituatie van Lois vakkundig en loodst op bijna achteloze wijze het vaak pijnlijke leven van alledag het verhaal binnen.

Aan niemand vertellen is een politieroman met veel inzicht in, en begrip voor, de psyche van de rechercheurs die moeten zien door te leven met de meest schokkende beelden die zij zien. Rechttoe rechtaan geschreven, zonder al te ingewikkelde wisselingen in perspectief. Geen poespas, geen langdradige flashbacks. Het is een boek dat doordrenkt is van emoties. Het enige nadeel is dat Van der Vlugt regelmatig te nadrukkelijk dwaalsporen introduceert (o.a. de suggestie van pedofilie, de suggestie dat Maaike en haar vriendin weten wie de moordenaar is die onlangs naar Alkmaar is teruggekeerd). Dwaalsporen moeten organisch zijn en geen valse informatie geven. Maar dat is ook het enige bezwaar.

Het knappe is dat Simone van der Vlugt de spanning constant weet hoog te houden. In de eerste helft van het boek door middel van veel mysteries, frustraties, mislukkingen en de race tegen de klok omdat de moordenaar opnieuw kan toeslaan. In de tweede helft van het boek draait het om actie en om het langzaam maar zeker doorgronden van de psyche van de moordenaar. Dat de plot niet helemaal origineel is, valt in het niet bij de manier waarop Van der Vlugt naar de ontknoping toewerkt. Verrassend, geloofwaardig en met diep psychologisch inzicht.

Aan niemand vertellen is dan ook een geweldige psychologische thriller met een rijke mozaïek aan menselijke emoties. Aangrijpend, invoelend en meeslepend. Lois Elzinga heeft haar handtekening gezet. En wat voor een!