Onderzoek naar psyche van de vrouw

Naarmate een auteur meer boeken op zijn of haar naam heeft staan, worden de vaste thema’s en motieven als sterren aan een donkere hemel zichtbaar. Bij Esther Verhoef is één van die thema’s tevens de titel van haar laatste boek Alles te verliezen. In haar prijswinnende boek Rendez-vous was het een keurig getrouwde moeder die vanwege haar fysieke honger naar een jonge bouwvakker al haar verworvenheden in de waagschaal stelde. In Close-up was het een jonge vrouw die het wankele zelfbeeld dat ze had nog meer in gevaar bracht door zich in een heilloze relatie te storten en in haar nieuwste boek Alles te verliezen is het opnieuw een jonge gehuwde vrouw die al haar zekerheden op het spel zet.
Reden voor die ogenschijnlijke roekeloosheid is in alle gevallen de onweerstaanbare aantrekkingskracht van mooi geboetseerde, maar volstrekt foute mannen. De vrouwelijke hoofdpersonen, altijd begin dertig, moeten vechten tegen hun verliefdheid en hun seksuele driften. Tussen wat verstandelijke goed voor hen is en wat zij gevoelsmatig het liefst van alles willen, gaapt een kloof zo groot als de Grand Canyon. Hun verstand zegt hen te vechten om dat te behouden (huis, man, kinderen, eigenwaarde) waar ze gelukkig mee zijn. Hun gevoel drijft hen echter in de armen van die mooie, gespierde, maar o zo gevaarlijke fouterik. Zijn de vrouwen bereid alles op te geven voor een affaire zonder toekomst? Dat heerlijke, foute gevaar? Het is typisch een thema, dat centraal staat in duizenden dokters en kasteelromannetjes. Het verhaalverloop staat, net als de afloop, vast. Er is geluk, dat geluk wordt bedreigd en na allerlei schermutselingen wordt dat geluk in ere hersteld. Het verschil tussen Esther Verhoef en de anonieme schrijfsters van de zinderend romantische boekjes is echter dat ze goed kan schrijven.
In Alles te verliezen is de hoofdrol weggelegd voor de 33 jarige Claire van Santfoort. Zij is gelukkig getrouwd met makelaar Harald. Samen met hun twee dochtertjes wonen ze in een beeldschone gerenoveerde boerderij ergens op een schilderachtig plekje in Nederland.
Er is echter een tijdbom die luidruchtig tikt onder het huiselijk geluk. Om haar moeder te helpen, die na de dood van haar vader met grote financiële problemen achterbleef, werkte Claire enige tijd als prostituee. Over die tijd heeft Claire nooit iets tegen haar man Harald verteld. Zij is dan ook uitermate chantabel als haar vroegere criminele vriend Marius zich, na een lange gevangenisstraf, aandient en de oude relaties in ere wil herstellen. Claire wil haar gezin behouden, maar voelt zich nog steeds aangetrokken tot Marius. En bovendien, een “nee”is voor Marius geen optie.
Esther Verhoef gaat steeds mooier schrijven. Ze besteedt de grootst mogelijke aandacht aan structuur en taal. Waarnemingen en emoties, ze worden in steeds mooiere bewoordingen gevat. Het verhaal wordt vanuit wisselend Point of view gezien door de ogen van Claire en Harald en hoofdstukken in het heden worden afgewisseld door hoofdstukken die spelen in het verleden. Het is een aangename afwisseling van invalshoeken en informatie. Verhoef schrijft bijzonder vlot en verwoordt de tweestrijd van haar vrouwelijke hoofdpersoon zo beeldend dat het voor vrijwel elke vrouwelijke lezer een feest van herkenning moet opleveren. Want wie kent niet het eeuwige dilemma tussen gevoel en verstand, opwinding en rust?.Het is voer voor psychologen. De grootste spanning in Alles te verliezen wordt dan ook gevormd door die verwoestende innerlijke strijd, die Claire voert.
Alles te verliezen is een intrigerend onderzoek naar de vrouwelijke psyche. Een analyse van de zelfopofferingen die een vrouw zich getroost om haar moeder en gezin te beschermen. Maar tevens een beschrijving van het ouder en wijzer worden, van kiezen voor liefde boven hartstocht en zekerheid boven avontuur. Esther Verhoef is in haar opzet meer dan geslaagd. She’s doing it again. She’s sowing seeds. She’s burning trees. She’s a Supergirl.