Stormen razen over Terschelling

In de schaduw van gevestigde uitgeefreuzen bloeit sinds 2012 De Crime Compagnie. Een gespecialiseerde uitgeverij met een focus op Nederlandse thrillerauteurs en het genre ‘vrouwenthrillers’. In het fonds zitten bekende namen als Linda Jansma, Loes den Hollander, Martine Kamphuis, Marelle Boersma, Ingrid Oonincx en Tupla Mourits. Aan dit illustere rijtje is sinds kort de naam Carmen Prins toegevoegd. Een debutante die houdt van mystificatie, want haar naam prijkt op de cover van het boek (als zijnde de auteur), maar is tevens de naam  van de hoofdpersoon in haar thriller Carmens Kookpunt.

Centraal staat foodvlogger Carmen Prins, een gescheiden vrouw van 35, die moeder is van de negenjarige tweeling Mick en Luuk. Op dringend verzoek van Carmens moeder, die op Terschelling woont, vertrekt het drietal in de voorjaarsvakantie naar het door stormen geteisterde eiland. Op de boot treft Carmen haar broer Jelle, die zij gedurende zes jaar niet gezien heeft. Als zij in haar ouderlijk huis aankomt, vinden Carmen en Jelle hun moeder dood in de keuken, met een plastic zak over haar hoofd. Het briefje met de tekst ‘Vergeef me’ doet zelfmoord vermoeden. Maar Carmen kan geen enkele reden bedenken waarom haar moeder tot die daad gekomen zou zijn. In een poging antwoord te vinden op haar vragen, gaat ze op onderzoek uit.

Omdat het resultaat van de sektie op het lichaam van de moeder eindeloos uitblijft, is het voor de personages en de lezer lange tijd onduidelijk of het daadwerkelijk om zelfmoord gaat of om moord. Dat komt de spanning van het verhaal niet ten goede. Om de tijd te vullen, wordt er veel aandacht besteed aan de stormachtige weersomstandigheden op Terschelling en passeert een bonte rij personages de revue. 

Allereerst is er broer Jelle die, al dan niet terecht, voor moord op zijn vriend Markus veroordeeld is en die daarvoor zes jaar in de gevangenis heeft gezeten. Verder maken we kennis met Carmens vader die aan Alzheimer lijdt, diens boezemvriend en beschermer Hein Bonnema, de mysterieuze klusjesman Miller met wie Carmen een onenight stand heeft, het minderjarige gothic meisje Jorien dat overal opduikt, de rechtlijnige politiemensen Aukje en Ries en nog wat eilanders. Het is de sfeer van Dokter Deen, verplaatst van Vlieland naar Terschelling. Veel wantrouwen, onderlinge problemen en onderhuidse irritaties. En uiteraard veel wind, natuur en eiland. 

Maar meer dan aan welke verhaallijn ook, wordt ruimte vrijgemaakt voor het rouwproces van Carmen. Dat is de kracht van Carmens Kookpunt. Dat maakt het ook tot een vrouwenthriller bij uitstek. De vergezochte schrijfkamerplot is geheel ondergeschikt aan de gemoedsgesteldheid van een vrouw die pas haar moeder heeft verloren. De alom aanwezige, neerslachtige sfeer en het isolement van het door de storm geplaagde Terschelling sluiten daar naadloos bij aan.

Carmens Kookpunt is een verdienstelijk debuut. Een goed startpunt. Carmen Prins heeft een vlotte pen en toont aan sterk te zijn in sfeertekening en het beschrijven van emoties.  Ze is alleen vergeten een geloofwaardig, sluitend plot te componeren. Maar dat komt volgend boek ongetwijfeld goed.