Hebban recensie
Slim en verhaaltechnisch bijzonder knap.
spannend, sensueel en sinister. Soms morbide en gewelddadig, maar altijd menselijk. Een met hart en ziel geschreven boek.,Keiharde actie, lichtvoetige dialogen, erotische gevoelens en psychologisch drama. Esther Verhoef heeft bewezen met alle elementen uit het thrillergenre goed uit de voeten te kunnen. In haar nieuwste boek Close-up zoomt haar camera in op de donkere krochten van de menselijke geest, beklemmend, broeierig, sensueel en duister.
Meteen in het begin van Close-up wordt een moord gepleegd. De anonieme ik-persoon verdrinkt een jonge vrouw op plastische wijze in het bad. De toon is gezet. Het verhaal kan beginnen.
Locatie: een Brabantse provinciestad. Hoofdpersoon: Margot Heijne, 32 jaar jong, pas gescheiden, eenzaam, lamgeslagen en depressief. Margot heeft een diep treurig zelfbeeld. Om haar leven op orde te krijgen en haar zelfvertrouwen te herwinnen gaat ze op een korte vakantie naar Londen. In het vliegtuig leert ze de fotograaf Leon Wagner kennen. Zij ontmoeten elkaar in Londen en er ontwikkelt zich een relatie, waarbij Leon op dominante wijze zijn seksuele verlangens aan Margot opdringt. De mysterieuze Leon blijkt een angstvallig verborgen geheim met zich mee te dragen. Langzaam wordt Margot binnengeloodst in de vreemde vriendenkring van Leon. Een kunstenaarswereld die dodelijk gevaarlijk kan zijn.
Close-up doet qua broeierige sfeer enorm denken aan de film 9 ½ Weeks met Mickey Rourke en Kim Basinger. Ook hier legt de mannelijke hoofdpersoon zijn fantasierijke, maar vernederende seksuele verlangens op aan de vrouwelijke hoofdpersoon. Toch draait het in Close-up om emoties en verlangens die essentiëler zijn dan uitsluitend seks. Margot is eenzaam, verdrietig, instabiel, emotioneel. Zij vindt zichzelf veel te dik, waardoor haar zelfvertrouwen tot een nulpunt is gezakt. Ook fotograaf Leon is eenzaam en uitermate kwetsbaar, al houdt hij zijn diepste gevoelens verborgen achter een gepantserde muur. Hij wil Margot helpen, haar losmaken van haar starre verleden, haar aanzetten tot creativiteit. Maar daar is vertrouwen voor nodig en dat is wat zowel Leon als Margot moeizaam kunnen geven.
Close-up zit verhaaltechnisch bijzonder knap in elkaar. Esther Verhoef wisselt passages met een ik-figuur in de tegenwoordige tijd af met korte flash backs waarin scènes worden beschreven van een andere ik-figuur in de verleden tijd. Het is origineel, houdt de lezer scherp en werkt enorm spanning verhogend. Daarnaast wisselt ze heel gedetailleerd beschreven scènes (over vliegreis, kleur van ogen, inrichten van ruimtes, straten in Londen) af met emotionele scènes en scènes waarin de tijd flink verdicht wordt, waardoor het verhaal plotseling meer vaart krijgt. Een automobiliste die zich keurig aan de regels houdt om dan plotseling gas te geven en enkele versnellingen over te slaan.
Close-up is een diep doorleefde donkere thriller waarbij vertrouwen en wantrouwen hand in hand gaan. Een boek waarin gekwetste mensen hopen op een nieuw leven, maar waarin ze wanhopig op zoek zijn naar de weg die erheen leidt. Tussen alle schijnbewegingen van de uitwaaiende emoties door, worden er een aantal mensen vermoord. Het motief is onduidelijk. Esther Verhoef heeft een aantal ingenieus verborgen valkuilen gegraven waar de lezer steeds weer in valt. Zij zorgt voor een constante ondertoon van onbehaaglijkheid die uitgroeit tot een onnoembare dreiging. Close-up is slim, spannend, sensueel en sinister. Soms morbide en gewelddadig, maar altijd menselijk. Een met hart en ziel geschreven boek. Bijzonder authentiek.
Meteen in het begin van Close-up wordt een moord gepleegd. De anonieme ik-persoon verdrinkt een jonge vrouw op plastische wijze in het bad. De toon is gezet. Het verhaal kan beginnen.
Locatie: een Brabantse provinciestad. Hoofdpersoon: Margot Heijne, 32 jaar jong, pas gescheiden, eenzaam, lamgeslagen en depressief. Margot heeft een diep treurig zelfbeeld. Om haar leven op orde te krijgen en haar zelfvertrouwen te herwinnen gaat ze op een korte vakantie naar Londen. In het vliegtuig leert ze de fotograaf Leon Wagner kennen. Zij ontmoeten elkaar in Londen en er ontwikkelt zich een relatie, waarbij Leon op dominante wijze zijn seksuele verlangens aan Margot opdringt. De mysterieuze Leon blijkt een angstvallig verborgen geheim met zich mee te dragen. Langzaam wordt Margot binnengeloodst in de vreemde vriendenkring van Leon. Een kunstenaarswereld die dodelijk gevaarlijk kan zijn.
Close-up doet qua broeierige sfeer enorm denken aan de film 9 ½ Weeks met Mickey Rourke en Kim Basinger. Ook hier legt de mannelijke hoofdpersoon zijn fantasierijke, maar vernederende seksuele verlangens op aan de vrouwelijke hoofdpersoon. Toch draait het in Close-up om emoties en verlangens die essentiëler zijn dan uitsluitend seks. Margot is eenzaam, verdrietig, instabiel, emotioneel. Zij vindt zichzelf veel te dik, waardoor haar zelfvertrouwen tot een nulpunt is gezakt. Ook fotograaf Leon is eenzaam en uitermate kwetsbaar, al houdt hij zijn diepste gevoelens verborgen achter een gepantserde muur. Hij wil Margot helpen, haar losmaken van haar starre verleden, haar aanzetten tot creativiteit. Maar daar is vertrouwen voor nodig en dat is wat zowel Leon als Margot moeizaam kunnen geven.
Close-up zit verhaaltechnisch bijzonder knap in elkaar. Esther Verhoef wisselt passages met een ik-figuur in de tegenwoordige tijd af met korte flash backs waarin scènes worden beschreven van een andere ik-figuur in de verleden tijd. Het is origineel, houdt de lezer scherp en werkt enorm spanning verhogend. Daarnaast wisselt ze heel gedetailleerd beschreven scènes (over vliegreis, kleur van ogen, inrichten van ruimtes, straten in Londen) af met emotionele scènes en scènes waarin de tijd flink verdicht wordt, waardoor het verhaal plotseling meer vaart krijgt. Een automobiliste die zich keurig aan de regels houdt om dan plotseling gas te geven en enkele versnellingen over te slaan.
Close-up is een diep doorleefde donkere thriller waarbij vertrouwen en wantrouwen hand in hand gaan. Een boek waarin gekwetste mensen hopen op een nieuw leven, maar waarin ze wanhopig op zoek zijn naar de weg die erheen leidt. Tussen alle schijnbewegingen van de uitwaaiende emoties door, worden er een aantal mensen vermoord. Het motief is onduidelijk. Esther Verhoef heeft een aantal ingenieus verborgen valkuilen gegraven waar de lezer steeds weer in valt. Zij zorgt voor een constante ondertoon van onbehaaglijkheid die uitgroeit tot een onnoembare dreiging. Close-up is slim, spannend, sensueel en sinister. Soms morbide en gewelddadig, maar altijd menselijk. Een met hart en ziel geschreven boek. Bijzonder authentiek.
2
Reageer op deze recensie