Intens spannend

Na twaalf boeken met detective Nic Costa, spelend in het zonnige Italië, kreeg David Hewson de kans om de immens populaire tv-misdaadserie 'The Killing' in boekvorm om te zetten. Net als de serie was het boek ook een hoogstandje dat veel applaus verwierf. Inmiddels is De Killing 2 op de markt en is het derde deel ook al af. Hewson leverde een topprestatie door elk boek in amper een half jaar te schrijven, daar waar een vol jaar gebruikelijk is.
Het voordeel voor Hewson was dat de tv-serie 'The Killing II' slechts 10 afleveringen besloeg (en geen 20 zoals het eerste seizoen). De hoeveelheid informatie die hij moest verwerken was dus aanzienlijk minder. Voeg daaraan toe dat de verhaalstructuur volgens Hewson traditioneler, en dus gemakkelijker te verwerken was, en het wordt duidelijk waarom Hewson zich in dit boek meer op zijn gemak voelde.

Er is inmiddels twee jaar verstreken sinds de Nanna Birk Larsen-zaak. Op de militaire begraafplaats Mindelunden heeft Chef Moordzaken Lennart Brix een vrouw aangetroffen die is vastgebonden aan de middelste van drie staken. Zij is beestachtig gemarteld en vermoord. Brix herkent in de manier van marteling methoden uit WO II. Als de identiteit van het slachtoffer wordt vastgesteld en zij de beroemde, militante advocate Anne Dragsholm blijkt te zijn, dreigt het een politiek onderzoek te worden. Lennart beseft dat het een moeilijke zaak wordt en roept de hulp in van de beste rechercheur die hij kent, Sarah Lund. Hoewel Sarah na haar oneervolle degradatie bij de Kopenhaagse politie naar een afgelegen haven in Denemarken is verbannen, waar zij bij de vreemdelingenpolitie werkt, besluit zij toch de kans te grijpen om zich te rehabiliteren. Zij heeft de zaak nog niet op zich genomen of er vallen meer doden. Sarah ontdekt een patroon dat verwijst naar een recente oorlogsmissie van Deense militairen in Afghanistan. Een groep Deense militairen heeft tijdens haar uitzending naar Afghanistan een 'onschuldig' gezin uitgemoord. Dat betekent wraak. Militante moslims in Denemarken rekenen genadeloos af met de soldaten. Politici op laag en hoog niveau willen de zaak in de doofpot stoppen en dat is precies waar Sarah Lund allergisch voor is. Zij wil koste wat het kost de moordenaar pakken.

De Killing 2 wijkt qua sfeer en inhoud beduidend af van het eerste deel. Waar De Killing (deel 1) zich uitsluitend afspeelde in de neerslachtige sfeer van een regenachtig Denemarken, daar gaat De Killing 2 de grenzen over, naar het oorlogsgebied Afghanistan. De emotionele problemen van de verscheurde familie van Nanna Birk Larsen uit het eerste deel worden hier vervangen door keiharde oorlogsproblematiek. Het is het verschil tussen de onderhuidse spanning en broeierige sfeer van Twin Peaks naar de politieke complotten en doofpotten van Frederick Forsyth en John le Carré. Sarah Lund moet het niet alleen opnemen tegen een moordenaar, maar ook tegen de militaire top en huichelachtige ministers met dubbele agenda's. Voor Hewson geen enkel probleem. Als ware hij een volwaardig auteur van spionageromans, rijgt hij internationale problemen en lokale situaties naadloos aan elkaar.

Maar Hewson weet ook dat het niet alleen de grote problemen zijn die een misdaadroman spannend maken. Het zijn ook de privéproblemen en de problemen op het werk die een continu gevoel van irritatie en spanning oproepen. Daarom heeft hij Sarah Lund een kersverse medewerker gegeven met wie ze absoluut niet door één deur kan. Behendig zorgt Hewson echter voor een verschuiving in acceptatie, die zelfs leidt tot respect en waardering. Een wijzigende verhouding die in een belangrijke fase van het verhaal zelfs van groot belang zal zijn. Naast de problemen met haar medewerker moet Sarah zich ook intern bewijzen en worden al haar handelingen op een goudschaaltje gewogen.

Omdat Hewson zichzelf heeft toegestaan om De Killing 2 liefst 200 pagina's minder lang te maken dan het eerste deel, heeft hij op slimme wijze het zwakke punt van deel één, de traagheid en breedvoerigheid, weten te vermijden. De Killing 2 is op alle niveau's intens spannend. Het verhaalverloop is sneller, realistischer, rauwer, meer politiek en lijkt daardoor qua inhoud voor een andere doelgroep geschreven dan De Killing 1. Maar de plot is ijzersterk en het aantal verrassingen is groot. Bovendien draait alles om de verrichtingen van Sarah Lund en die wordt opnieuw meesterlijk gekarakteriseerd door Hewson. Het is al met al een intrigerende thriller die duidelijk maakt dat Hewson zijn romantechnieken tot in de puntjes beheerst. Er wordt wel eens gezegd dat de bliksem nooit tweemaal op dezelfde plaats inslaat. Wie De Killing 2 leest, beseft dat dat met succes wel het geval kan zijn. De Killing 2 is een voltreffer.