Origineel, geheimzinnig, bizar, superspannend en schokkend
In het denkbeeldige handboek van James Patterson, de best verkopende misdaadauteur ter wereld, staan minimaal zeven met een 's' beginnende geboden waar een goede crimewriter zich aan moet houden: snel, spijkerhard, spannend, schokkend, simpel, succesvol en schrijven in samenwerking. Dat laatste gebod geldt pas de laatste jaren, sinds het moment dat Patterson heeft besloten om zijn thrillers in samenwerking met andere auteurs te schrijven. Zijn nieuwste boek, Het elfde uur, is de vrucht van zijn samenwerking met een van zijn vaste schrijfpartners, Maxine Paetro.
Het is het nieuwste en 11e deel in de succesreeks 'The Womens Murder Club', waarin een van de dames van de club, brigadier Lindsay Boxer, wordt belast met de moord op de steenrijke Chaz Smith, drugdealer en undercover agent. Al snel blijkt dat het wapen waarmee Smith is vermoord, ook is gebruikt om vier andere grote drugdealers uit San Francisco om het leven te brengen. Bovendien blijkt dat het wapen afkomstig is uit de kluis van het politiebureau. Alleen een insider kan het ontvreemd hebben. Het vermoeden is dat de moordenaar, Revenge genaamd, de grote criminelen die steeds door de mazen van de wet glippen, hun verdiende loon wil geven. Iedereen kan de moordenaar zijn, zelfs een goede vriend of collega. De toestand wordt nog ingewikkelder als de rancuneuze journalist Jason Blayney scherpe artikelen begint te schrijven over het onvermogen van de politie en met name het falen van Lindsay Boxer om de zaak op te lossen.
De tweede verhaallijn omvat de vondst van een groot aantal met een kettingzaag afgezaagde vrouwenhoofden in de tuin van het Elsworthcomplex. Pikant detail is dat de eigenaar van het complex, Hollywoodacteur Harry Chandler, zelf verdacht wordt van de moord op zijn vrouw tien jaar eerder. Bij gebrek aan bewijs is hij echter nooit veroordeeld. Ook deze zaak wordt toegewezen aan de zwangere Lindsay Boxer. Zij roept The Womens Murder Club, (een papieren variatie van Charlies Angels), bijeen om de zaken te bespreken: Claire Washburn (patholoog-anatoom), Cindy Thomas (onderzoekjournaliste) en Yuki Castellano (hoofdofficier van justitie). Het is overigens een van de weinige bijeenkomsten, want Patterson & Paetro hebben ervoor gekozen om niet steeds alle clubleden te laten opdraven.
In dit boek concentreren zij zich op de zwangere Lindsay Boxer en haar naaste collega's, die allen met relatieproblemen te kampen hebben. Verhaaltechnisch gezien is het een wijs besluit om het aantal hoofdpersonen te beperken, want hoe meer hoofdpersonen van wie de handelingen beschreven moeten worden, hoe minder vaart er in een verhaal zit. En vertelsnelheid is heilig voor Patterson.
Het aardige is dat de twee verhaallijnen rond de misdaden elkaar nu eens niet kruisen. Het zijn twee afzonderlijke verhalen met verschillende onderzoeksmethoden en ook moordenaars die als dag en nacht van elkaar verschillen. In de eerste zaak richt men zich op intern onderzoek en in de tweede zaak wordt het aloude, tijdrovende politiewerk beschreven, inclusief de huis-aan-huisverhoren op zoek naar aanwijzingen en getuigen.
Naast alle ellende is er ook ruimte voor romantiek. Yuki Castellano heeft een verhouding met Jackson Brady (de baas van Lindsay) en Cindy Thomas heeft een relatie met Rich Cronklin (de vaste politiepartner van Lindsay) en Lindsays man Joe lijkt de romantiek bij een oude vlam te zoeken. Kortom veel onderhuidse problemen en emoties.
Het is met Het elfde uur net als met alle andere boeken van Patterson. Eenvoudig van structuur, simpel qua taal en toonzetting. De lezers krijgen wat ze willen. Het verhaal ontvouwt zich razendsnel, is van begin tot eind spannend en kent een aantal ingenieuze plotwendingen. Bovendien zijn de boeken van Patterson heerlijk onvoorspelbaar. Hij is slechts in geringe mate gehecht aan zijn hoofdpersonen. Omwille van het verhaal mogen zij moeiteloos pijn lijden of sterven. Mede dankzij die onvoorspelbaarheid zijn de boeken van Patterson ook zo onderhoudend.
Het elfde uur is een van de betere boeken van het duo Patterson & Paetro. Origineel, geheimzinnig, bizar, superspannend en schokkend, maar ook romantisch en emotioneel. Een voorbeeld voor velen. Zo horen thrillers geschreven te worden.
Reageer op deze recensie