Het Luciferevangelie is een heerlijk spannend boek. Geen Kunst en geen Kitsch

maar gewoon lekker entertainment.,Paul Christopher werd bekend met Het Michelangelo mysterie. Een boek dat bejubeld en verguisd werd. Spannend, maar niet origineel, was de algemene teneur van de critici. In zijn nieuwste boek Het Luciferevangelie doet Christopher een poging zich te revancheren.

In opdracht van de omstreden, extreem rechtse, archeoloog Adamson reist de mooie roodharige kunsthistorica Fiona Finn Ryan naar de Libische woestijn, waar zij technische tekeningen moet maken van de opgegraven schatten. Zij reist samen met de luchtfotograaf Hilts, op wie zij zeer gesteld raakt. Tijdens een vlucht met Hilts' verkenningsvliegtuig ontdekken Finn en Hilts in een woestijnvallei oud legermaterieel uit W.O. II met de skeletten van Italiaanse militairen. Ook vinden zij in een grot het lijk van een archeoloog die een medaillon uit de Romeinse tijd bij zich draagt, waarop de mysterieuze naam Luciferius is gegraveerd. Verder onderzoek van Finn en Hilts wijst uit dat hun baas Adamson een godsdienstfanaticus is met een geheime missie. Als er opnieuw een dode valt en Finn en Hilt zelf ternauwernood aan een aanslag op hun leven weten te ontsnappen, groeit het vermoeden dat het medaillon de inzet is van een onverbiddelijke jacht.

Het Luciferevangelie is een boek dat bol staat van de mystiek, van geloof en ongeloof, van geheime sektes en genootschappen, van ridders van de Maltezer orde, van fanatiekelingen van de broederschap van Sint-Sebastiaan die zijn teruggekeerd naar hun para-militaire wortels, van idioten die geloven in de krankzinnige theorieën van de Franse graaf van Cobineau die de racistische blauwdruk schreef voor Mein Kampf van Adolf Hitler. Kortom, Het Luciferevangelie is een verhaal dat beheerst wordt door zoekers. Zoekers naar de waarheid, naar hun eigen waarheid en hun eigen geloof. Met als klap op de vuurpijl de zoektocht naar het evangelie van Jezus zelf.

Dit alles suggereert een boek met een hoogdravende inhoud. Niets is minder waar. De mystieke poespas is niet meer dan het decor voor een heerlijke avonturenroman in de trant van Indiana Jones. Wat er gezocht wordt, een pot met goud of het evangelie van Jezus, doet in principe niet ter zake. Het is de aanleiding voor een avontuurlijke tocht waarbij de held en heldin moeten vechten voor hun leven, waarin ze proberen bizar foute rijkaards de loef af te steken en waarin zij als eerste de ultieme schat in het bezit willen krijgen.

Dat levert spectaculaire acties op waarbij Finn in De stad der Doden in Caïro achterna wordt gezeten door een moordenaar met een zwaard, waarin op een motor door de woestijn wordt geracet, waarbij inbrekers ’s nachts hotelkamers binnensluipen en waarbij in een van schorpioenen vergeven grot lang vermiste lijken worden ontdekt. Duistere geheime diensten, helpers en verraders, ze zijn niet van elkaar te onderscheiden. En zo hoort het ook in een avonturenroman.

Het Luciferevangelie is een heerlijk spannend boek, waarin alle cliché’s van de avonturenroman op behendige wijze worden gemixt met de pretenties van het genre der mysterieuze historische romans. De dialogen zijn soms wat naïef, de humor is soms wat erg gekunsteld, het zwarte karakter van de boeven soms wat erg aangezet, maar het verhaal blijft goed overeind. Geen Kunst en geen Kitsch, maar gewoon lekker entertainment.