Schrijvende Jeroen Bosch creëert hel op aarde

Als er schrijvers zouden zijn die zich zouden willen verenigen in de groep “Schrijvers zonder grenzen” zou Cody Mcfadyen zonder meer de eerste voorzitter moeten zijn. Zelden heeft een schrijver in zijn boeken meer gruweldaden en horrormartelingen bij elkaar geschreven dan deze selfmade man met de pen. “Heftig en adembenemend” schreef Esther Verhoef. “Weerzinwekkend intrigerend,” meende Crimezone.nl. En dat waren nog understatements, want wat seriemoordenaars hun slachtoffers aandeden in De stilte van de hel en Het gezicht van de dood was om stil van te worden. De schilder uit de hel Jeroen Bosch zou er een kleur van hebben gekregen. Ook in zijn nieuwste boek In het duister is Mcfadyen weer aardig op dreef.
McFadyen’s geestelijk en fysiek gehavende hoofdpersoon, FBI-agente Smoky Barrett moet zien te achterhalen wie een jonge vrouw heeft vermoord, hoog in de lucht in een passagiersvliegtuig. Bijzonderheid: na haar dood is een zilveren kruis in de wond in haar zij gedrukt met het nummer 143. Naspeuringen in de archieven en de FBI-computer leren dat korte tijd daarvoor een voormalige, verslaafde prostituee op vrijwel identieke wijze om het leven is gebracht. Ook wordt het lijk van een man gevonden die duidelijk met beide andere moorden in verband staat. Wat was het motief van de dader? Van seksueel misbruik was geen sprake. Spelen geloofsmotieven wellicht een rol, gezien het zilveren kruis op de doden? En heeft de moordenaar werkelijk al 143 moorden op zijn geweten? Agent Smoky vreest van wel.
In het duister van Mcfadyen is weer een spijkerhard boek, maar net eventjes minder gruwelijk dan de voorgaande boeken. Het lag ook voor de hand, want in monsterlijkheid kon McFadyen zichzelf onmogelijk overtreffen. Daarom heeft hij ervoor gekozen om in zijn nieuwste boek meer aandacht te besteden aan de uitwerking van de personages. En die uitwerking brengt ook al de nodige horror met zich mee. Agente Smoky Barrett en haar familie zijn ooit door een seriemoordenaar te pakken genomen. Tijdens een huiveringwekkende sessie heeft hij Smoky gemarteld en haar gezicht met een mes bewerkt, totdat er niets overbleef dan een bloederige massa. Nog steeds is haar gezicht vol littekens afzichtelijk verminkt. Haar man werd tijdens dezelfde horrorbijeenkomst doodgemarteld en haar dochtertje doodgeschoten. Dat een vrouw na een dergelijk nachtmerriescenario nog kan functioneren, is natuurlijk een raadsel. Gelukkig wordt ze goed opgevangen door haar “team” twee wonderlijke mannen en een bizarre vrouw, die elkaar wat gebruiksaanwijzingen betreft allemaal proberen te overtreffen. De ongewone teamgenoten zorgen met hun vriendschappelijke haat-liefde gekibbel voor de nodige licht komische taferelen. Een aangename afwisseling van de wat heftiger momenten.
In het duister is opnieuw een boek dat met de beste in het genre “seriemoordenaar-thriller” kan wedijveren. De plot is sterk, de vraagtekens zijn groot in aantal, de stemming is grimmig en de atmosfeer beklemmend. Bovendien blijft het tot ver in het boek gissen naar de motieven van de moordenaar. Spanning alom. Het gruwelkarakter heeft ditmaal weliswaar iets moeten inboeten vanwege de grotere plaats die de karakteruitdieping in het boek heeft gekregen. Dat neemt niet weg dat het verhaal de lezers keer op keer zal doen huiveren. In het duister is geen boek voor lezers met een teer zenuwgestel of een zwakke maag. Maar dat is voor de liefhebbers van het genre alleen maar een aanbeveling.