Hebban recensie
Cursus in leren lijden
Chris Ryan ging al op zijn zestiende in het leger en was ruim tien jaar lang een van de speciale SAS-agenten die naar de meest onherbergzame uithoeken van de wereld werden uitgezonden. Ryan werd er een gehard soldaat en terroristenbestrijder die meedeed aan talloze undercoveroperaties. Na zijn SAS-periode legde hij zijn ervaringen in enkele succesvolle boeken vast. In Krachtstrijd is opnieuw een mengeling van eigen ervaringen en fictie verwerkt tot een populaire actiethriller.
Na een mislukte actie om in Afghanistan een top-terrorist van Al Queda te elimineren, wordt SAS-agent John Harding, een koelbloedige killer, naar Amerika gestuurd met een nieuwe opdracht. Hij moet de computerhackers opsporen die de stroomvoorziening van Londen, Parijs en New York gedurende enige tijd hebben uitgeschakeld. Tijdens de vervulling van zijn taak raakt Josh zwaar gewond. Hij wordt in een greppel gevonden door een mooie jonge vrouw die hem verpleegt. Josh blijkt zijn geheugen kwijt te zijn. Hij weet niets meer. Maar dat hij vijanden heeft die hem willen vermoorden, merkt hij snel genoeg. Terwijl er doden vallen als witjes, probeert Josh zijn eigen identiteit te vinden en de hackers op te sporen. Hij is niet de enige, want ook de regeringen van diverse landen, terroristenorganisaties en een gewelddadige miljardair jagen op de hackers.Wie de software heeft waarmee de elektriciteitscentrales beheerst kunnen worden, heeft de wereld in handen.
Krachtstrijd is een lofzang op het soldatenleven met alle gevaren en ontberingen die daarbij horen. Schotwonden, messteken, littekens zijn als medailles. Ze geven aan dat het leven is geriskeerd voor God en Vaderland. Daarnaast is Krachtstrijd een cursus in overleven en in leren lijden. Hoe meer de hoofdpersoon lijdt, hoe meer hij zijn mannelijkheid bewijst. En lijden doet Josh. Hij wordt meerdere malen gevangen genomen, neergestoken, neergeschoten, dagen lang gefolterd, geëlektrocuteerd en met giftige slangen bewerkt. Maar hij overleeft om verder te kunnen vechten en jagen. De dodelijke held op zijn gewelddadige weg naar Gerechtigheid.
De intrige van Krachtstrijd is simpel. De wereld wordt bedreigd en de held moet die dreiging elimineren. Het is de sprookjeswereld van James Bond, license to kill!. Erger is het dat de uitwerking van het plot irritant ongeloofwaardig is. Zelfs in een sprookje moet je enigszins kunnen geloven. Dat is in dit boek onmogelijk. Chris Ryan schrijft zoals een militair denkt:Elk wapen gedraagt zich als een vrouw: temperamentvol en met de grootste voorzichtigheid te behandelen.
In Krachtstijd geeft Ryan uitvoerige beschrijvingen van gevechtshandelingen, wapens en legerprocedures. Daar staat tegenover dat zijn karakters geen enkele nuance kennen. Ze zijn zo plat als een dubbeltje. Maar dat is niet erg in een populaire actiethriller van dit kaliber. Het gaat om de het avontuur, de gevechten, de wapens, de ontberingen, de jacht, het verraad. Het enige wat je nodig hebt is een held die dom genoeg is om zich van alles en nog wat aan te laten doen. Ach ja! In zijn genre is het een goed boek. Je moet er alleen van houden.
Na een mislukte actie om in Afghanistan een top-terrorist van Al Queda te elimineren, wordt SAS-agent John Harding, een koelbloedige killer, naar Amerika gestuurd met een nieuwe opdracht. Hij moet de computerhackers opsporen die de stroomvoorziening van Londen, Parijs en New York gedurende enige tijd hebben uitgeschakeld. Tijdens de vervulling van zijn taak raakt Josh zwaar gewond. Hij wordt in een greppel gevonden door een mooie jonge vrouw die hem verpleegt. Josh blijkt zijn geheugen kwijt te zijn. Hij weet niets meer. Maar dat hij vijanden heeft die hem willen vermoorden, merkt hij snel genoeg. Terwijl er doden vallen als witjes, probeert Josh zijn eigen identiteit te vinden en de hackers op te sporen. Hij is niet de enige, want ook de regeringen van diverse landen, terroristenorganisaties en een gewelddadige miljardair jagen op de hackers.Wie de software heeft waarmee de elektriciteitscentrales beheerst kunnen worden, heeft de wereld in handen.
Krachtstrijd is een lofzang op het soldatenleven met alle gevaren en ontberingen die daarbij horen. Schotwonden, messteken, littekens zijn als medailles. Ze geven aan dat het leven is geriskeerd voor God en Vaderland. Daarnaast is Krachtstrijd een cursus in overleven en in leren lijden. Hoe meer de hoofdpersoon lijdt, hoe meer hij zijn mannelijkheid bewijst. En lijden doet Josh. Hij wordt meerdere malen gevangen genomen, neergestoken, neergeschoten, dagen lang gefolterd, geëlektrocuteerd en met giftige slangen bewerkt. Maar hij overleeft om verder te kunnen vechten en jagen. De dodelijke held op zijn gewelddadige weg naar Gerechtigheid.
De intrige van Krachtstrijd is simpel. De wereld wordt bedreigd en de held moet die dreiging elimineren. Het is de sprookjeswereld van James Bond, license to kill!. Erger is het dat de uitwerking van het plot irritant ongeloofwaardig is. Zelfs in een sprookje moet je enigszins kunnen geloven. Dat is in dit boek onmogelijk. Chris Ryan schrijft zoals een militair denkt:Elk wapen gedraagt zich als een vrouw: temperamentvol en met de grootste voorzichtigheid te behandelen.
In Krachtstijd geeft Ryan uitvoerige beschrijvingen van gevechtshandelingen, wapens en legerprocedures. Daar staat tegenover dat zijn karakters geen enkele nuance kennen. Ze zijn zo plat als een dubbeltje. Maar dat is niet erg in een populaire actiethriller van dit kaliber. Het gaat om de het avontuur, de gevechten, de wapens, de ontberingen, de jacht, het verraad. Het enige wat je nodig hebt is een held die dom genoeg is om zich van alles en nog wat aan te laten doen. Ach ja! In zijn genre is het een goed boek. Je moet er alleen van houden.
1
Reageer op deze recensie