Dodelijke allesreiniger

“Popular arts” als films, strips en politieke actiethrillers in boekvorm, weerspiegelen altijd kristalhelder de sociale en economische omstandigheden van een land. Met name in crisissituaties bieden zij het publiek datgene wat de overheid onmachtig is te bieden: zekerheid, veiligheid en gerechtigheid. Beroemd zijn dan ook de spijkerharde detectives (in boeken en films) die in de jaren dertig van de vorige eeuw op uiterst gewelddadige wijze de gangsterbendes van Al Capone overhoop schoten, terwijl in de werkelijkheid de corrupte politie angstvallig aan de zijlijn stond. Eenzelfde mechanisme is nu waar te nemen. Na alle terroristische aanslagen waar de overheden geen antwoord op hebben, vindt het publiek houvast bij een nieuwe generatie thriller-helden, die dat antwoord wel kunnen geven. Snoeiharde terroristenbestrijders die eigenhandig hele netwerken oprollen. Eén van de bekendsten is Mitch Rapp van bestsellerauteur Vince Flynn, die in Lek opnieuw geconfronteerd wordt met meedogenloze terroristische organisaties.

Centraal in Lek staan twee actuele problemen: de ontvoering van Amerikaanse toeristen door Filippijnse terreurgroepen en de onrust in het Midden-Oosten, veroorzaakt door de constante strijd tussen de Palestijnen en Israel. Deze problematieken worden door Vince Flynn in twee aparte verhaallijnen behandeld. Elke verhaallijn met een eigen hoofdpersoon, Mitch Rapp in het geval van de Filippijnse kwestie en David in de zaak van het Midden-Oosten. Beide hoofdpersonen zijn beroepsmoordenaars, maar beiden hebben een volstrekt andere achtergrond en beiden hebben een ander doel voor ogen. In korte afwisselende hoofdstukken, steeds met een wisselend point of view, worden de keiharde acties van de twee moordenaars beschreven. Mitch Rapp trekt met een uitgelezen groep vechtjassen de Fillippijnse jungle in om na veel ontberingen de corrupte generaal Moro te elimineren, de terroristische beweging Abu Sayaf te decimeren en een ontvoerde Amerikaanse familie te bevrijden..

Intussen is de even meedogenloze Palestijn David bezig om met behulp van Arabisch kapitaal op diverse plekken in de wereld Palestijnse kopstukken om het leven te brengen. Zijn doel: Israel de schuld te geven, de Arabische landen zich te laten verenigen en Amerika te dwingen om in te stemmen met een aparte staat voor de Palestijnen. De Amerikaanse president die onder zware internationale druk staat, zadelt Rapp later ook op met het Palestijnse probleem. Dan kruisen zich de wegen van Rapp en David.

Lek is een boek dat bruist van de actie. Het tempo van vertellen is sneller dan snel. De plot, vol politieke intriges, is doortimmerd en d.m.v. grondige documentatie onderbouwd. Toch is de basis van de verhaallijnen kinderlijk simpel. Het is de strijd tussen goed en kwaad, de strijd tussen zwart en wit, waarin geen plaats is voor grijstinten. CIA-adviseur Mitch Rapp heeft als held een verheven status. De prijs die hij voor zijn superieure positie moet betalen is het doorstaan van de meest onmenselijke beproevingen. In dat opzicht is Lek een moderne versie van een Griekse mythe waarin de held veel moet lijden om uiteindelijk te mogen triomferen. Als een dodelijke allesreiniger zuivert Rapp de wereld van het kwaad en geeft de lezer waar hij/zij naar snakt: Wraak! Mijn grote bezwaar tegen een realistisch ogende thriller als Lek is dat feiten en werkelijkheid onzichtbaar versmelten met de fictieve werkelijkheid van het boek. Het resultaat is een bedrieglijke wereld die een gevaarlijke maatschappijvisie propageert: gruwelijk geweld, martelingen en massamoord zijn legitiem in naam van het Hogere Doel, het Vaderland. Het is de gedachtenwereld van James Bond en Dirty Harry in het kwadraat. Lek stond meteen na verschijning in de top 10 van de New York Times Bestseller List. Dat betekent dat veel mensen behoefte hebben aan geestelijk onvolwassen sprookjesprinsen.