Hebban recensie
Vermakelijke hard boiled puzzeldetective
Hoewel Nachtdief in Amsterdam de debuutroman van Chris Ewan is, lijkt het qua stijl, vorm en inhoud of Chris Ewan nooit iets anders heeft gedaan dan thrillers schrijven.
De jonge jurist die een half jaar in Amsterdam woonde, raakte zo onder de indruk van de sfeer in de hoofdstad dat hij besloot zijn misdaadroman geheel in de oude koopmansstad te laten afspelen.
Hoofdpersoon Charlie Howard, is niet alleen schrijver van misdaadromans is, maar tevens meesterdief. Met name dat laatste beroep zorgt voor zijn royaal belegde boterhammen op de plank. Voor de research van zijn nieuwe boek verblijft hij gedurende enige tijd in Amsterdam. Via het internet wordt hij benaderd door een Amerikaan die hem 20.000 Euro wil betalen voor twee inbraken op een en dezelfde avond. De Amerikaan, Michael Park, zelf ook een voormalig inbreker, vraagt Charlie om twee gipsen aapjes te bemachtigen die deel uitmaken van een drietal aapjes die, wat houding betreft, samen vorm geven aan de uitdrukking horen-zien-zwijgen. Maar al snel blijkt dat Charlie niet de enige die op zoek is naar de beeldjes. Als zijn Amerikaanse opdrachtgever later dood in de badkuip wordt aangetroffen, een gewelddadig groepje mannen de jacht op hem inzet en een beeldschone barkeepster zich aan hem opdringt, begrijpt Charlie dat de aapjes een groter geheim met zich dragen dan hij dacht. Terwijl de politie hem verdenkt van moord, probeert Charlie de vele raadselen te ontrafelen.
Chris Ewan heeft zich voor Nachtdief in Amsterdam laten inspireren door De Maltezer Valk van Dashiell Hammett, de oervader van de hard boiled detective. Het verhaal is in de ik-stijl geschreven en het plot draait eveneens om het terugvinden van een beeldje. Bovendien bezigt Ewans hoofdpersoon Charlie Howard dezelfde geestige oneliners als privé-detective Sam Spade van Hammett. Ook de cynische manier van observeren. is rechtstreeks ontleend aan de hard boiled detective. Dat wil overigens totaal niet zeggen dat Ewan een navolger is van het Amerikaanse genre. Met een typisch Engels gevoel voor humor voegt Ewan veelvuldig de zogenaamde Wodehous-touch (zo genoemd naar de humoristische auteur P.G.Wodehouse) toe. Dat wil zeggen dat de lezer af en toe direct wordt aangesproken, dat de situaties taalkundig onderkoeld worden beschreven en dat ironie en eufemisme hoogtij vieren.
Op het moment dat we bij mijn appartement kwamen, wist ik meteen dat er iemand binnen was geweest. Noem het dieveninstinct. Noem het de kleine dingen die ik tijdens mijn inbrekerjaren heb geleerd. Noem het het feit dat mijn voordeur totaal uit zijn scharnieren was geslagen.
De personages van Ewan zijn niet grondig uitgewerkt, maar wel heel origineel. Een glansrol is in dat opzicht weggelegd voor Victoria, de Engelse vrouwelijke uitgever van Charlie, die als klankbord fungeert. Charlie en Victoria hebben telefonisch lange gesprekken. Grappig, spits en met een licht sensuele ondertoon. De lezer komt weinig tot niets over Victoria te weten, maar zij is de gids in Charlies leven. Elke dialoog met haar is een plezier om te lezen.
Dat het verhaal zich in Amsterdam afspeelt maakt het boek extra charmant. Uiteraard is het het Amsterdam gezien door de ogen van een Engelsman en dus wordt verteld dat iedere Amsterdammer er vanuit gaat dat zijn/haar fiets gestolen wordt en dat iedereen daarom ook weer gestolen fietsen terugkoopt. Uiteraard wordt er geblowd en uiteraard worden de Wallen even gevisiteerd als doorgangsgebied. Maar sfeervol is het allemaal wel.
Helemaal origineel wordt het als Chris Ewan, die kundig allerlei Amerikaanse en Engelse thrillerinvloeden met elkaar mixt, zijn verhaal, dat als hard boiled detectie begon, laat eindigen op de Agatha Christie manier. Alle verdachten bij elkaar in een loods terwijl Charlie een resumé van de gebeurtenissen geeft en de dader bekend maakt..
Nachtdief in Amsterdam is een uitgebalanceerde thriller die allerlei genres in zich verenigt.
Spanning, humor, geweld en affectie worden in de Gouden Wondershaker van Ewan gemixt tot een verrassende cocktail met een grote diversiteit aan kleur, smaak en geur. Overrompelend lekker Wie er eenmaal van geproefd heeft, wil meer. Ewan wordt een hele grote, zoveel is zeker.
De jonge jurist die een half jaar in Amsterdam woonde, raakte zo onder de indruk van de sfeer in de hoofdstad dat hij besloot zijn misdaadroman geheel in de oude koopmansstad te laten afspelen.
Hoofdpersoon Charlie Howard, is niet alleen schrijver van misdaadromans is, maar tevens meesterdief. Met name dat laatste beroep zorgt voor zijn royaal belegde boterhammen op de plank. Voor de research van zijn nieuwe boek verblijft hij gedurende enige tijd in Amsterdam. Via het internet wordt hij benaderd door een Amerikaan die hem 20.000 Euro wil betalen voor twee inbraken op een en dezelfde avond. De Amerikaan, Michael Park, zelf ook een voormalig inbreker, vraagt Charlie om twee gipsen aapjes te bemachtigen die deel uitmaken van een drietal aapjes die, wat houding betreft, samen vorm geven aan de uitdrukking horen-zien-zwijgen. Maar al snel blijkt dat Charlie niet de enige die op zoek is naar de beeldjes. Als zijn Amerikaanse opdrachtgever later dood in de badkuip wordt aangetroffen, een gewelddadig groepje mannen de jacht op hem inzet en een beeldschone barkeepster zich aan hem opdringt, begrijpt Charlie dat de aapjes een groter geheim met zich dragen dan hij dacht. Terwijl de politie hem verdenkt van moord, probeert Charlie de vele raadselen te ontrafelen.
Chris Ewan heeft zich voor Nachtdief in Amsterdam laten inspireren door De Maltezer Valk van Dashiell Hammett, de oervader van de hard boiled detective. Het verhaal is in de ik-stijl geschreven en het plot draait eveneens om het terugvinden van een beeldje. Bovendien bezigt Ewans hoofdpersoon Charlie Howard dezelfde geestige oneliners als privé-detective Sam Spade van Hammett. Ook de cynische manier van observeren. is rechtstreeks ontleend aan de hard boiled detective. Dat wil overigens totaal niet zeggen dat Ewan een navolger is van het Amerikaanse genre. Met een typisch Engels gevoel voor humor voegt Ewan veelvuldig de zogenaamde Wodehous-touch (zo genoemd naar de humoristische auteur P.G.Wodehouse) toe. Dat wil zeggen dat de lezer af en toe direct wordt aangesproken, dat de situaties taalkundig onderkoeld worden beschreven en dat ironie en eufemisme hoogtij vieren.
Op het moment dat we bij mijn appartement kwamen, wist ik meteen dat er iemand binnen was geweest. Noem het dieveninstinct. Noem het de kleine dingen die ik tijdens mijn inbrekerjaren heb geleerd. Noem het het feit dat mijn voordeur totaal uit zijn scharnieren was geslagen.
De personages van Ewan zijn niet grondig uitgewerkt, maar wel heel origineel. Een glansrol is in dat opzicht weggelegd voor Victoria, de Engelse vrouwelijke uitgever van Charlie, die als klankbord fungeert. Charlie en Victoria hebben telefonisch lange gesprekken. Grappig, spits en met een licht sensuele ondertoon. De lezer komt weinig tot niets over Victoria te weten, maar zij is de gids in Charlies leven. Elke dialoog met haar is een plezier om te lezen.
Dat het verhaal zich in Amsterdam afspeelt maakt het boek extra charmant. Uiteraard is het het Amsterdam gezien door de ogen van een Engelsman en dus wordt verteld dat iedere Amsterdammer er vanuit gaat dat zijn/haar fiets gestolen wordt en dat iedereen daarom ook weer gestolen fietsen terugkoopt. Uiteraard wordt er geblowd en uiteraard worden de Wallen even gevisiteerd als doorgangsgebied. Maar sfeervol is het allemaal wel.
Helemaal origineel wordt het als Chris Ewan, die kundig allerlei Amerikaanse en Engelse thrillerinvloeden met elkaar mixt, zijn verhaal, dat als hard boiled detectie begon, laat eindigen op de Agatha Christie manier. Alle verdachten bij elkaar in een loods terwijl Charlie een resumé van de gebeurtenissen geeft en de dader bekend maakt..
Nachtdief in Amsterdam is een uitgebalanceerde thriller die allerlei genres in zich verenigt.
Spanning, humor, geweld en affectie worden in de Gouden Wondershaker van Ewan gemixt tot een verrassende cocktail met een grote diversiteit aan kleur, smaak en geur. Overrompelend lekker Wie er eenmaal van geproefd heeft, wil meer. Ewan wordt een hele grote, zoveel is zeker.
1
Reageer op deze recensie