Typisch een boek voor mensen met veel verbeeldingskracht

Heden en toekomst zonder enig perspectief. In 2004 begon Ted Dekker, voorvechter van de religieuze thriller, aan zijn ambitieuze Cirkel Trilogie, Zwart, Rood en Wit. Hij voltooide zijn project in hetzelfde jaar en werd daarmee de eerste schrijver ter wereld die een trilogie in 1 jaar schreef. Onlangs verscheen in Nederland het 2e deel, Rood, de Heroïsche Bevrijding. In maart verschijnt het laatste deel.
Rood begint zonder introductie van de personages met ene Thomas Hunter die ergens in Bangkok ligt te slapen terwijl er een dodelijk virus over de wereld dwaalt. Een pagina verder is diezelfde Thomas een soort ridder die, gezeten op zijn zwarte paard, een horde vijandelijke woestijnbewoners bevecht. De vraag lijkt gerechtvaardigd: “waar gaat het allemaal over?” Helaas wordt dat je pas veel later in het boek duidelijk. Stom. Als proloog had Rood gewoon een korte inhoudsbeschrijving van deel 1 moeten bevatten. Nu is het voor de lezer lange tijd fietsen in het donker.

In het eerste deel, Zwart, raakte de mislukte schrijver Tom Hunter uit Denver in een comateuze slaap. In zijn slaap kwam Thomas in een in een toekomstige, Lord of the Rings-achtige, wereld terecht. Elke keer dat hij in slaap viel, belandde hij in een andere werkelijkheid. Beide werelden hing een afschuwelijke dreiging boven het hoofd.
In Rood zijn beide dreigingen werkelijkheid geworden. In de toekomstige wereld is er een bloedige (godsdienst) oorlog gaande tussen de bosbewoners en de woestijnbewoners. Thomas is de dappere strijder die zijn leger naar de overwinning moet voeren en intern met verraders moet afrekenen. In de huidige wereld heeft de doorgedraaide machtswellusteling Svensson een dodelijk virus verspreid dat binnen enkele weken vrijwel de hele wereldbevolking zal vernietigen. Hij eist van alle wereldleiders dat zij hun wapenarsenaal bij hem inleveren in ruil voor het antivirus. Samen met Monique de Raison, ontwerpster van het virus, probeert Thomas een antivirus te vinden om de wereldbevolking te redden. Het hele boek staat in het teken van de vele gevechten die Thomas op alle fronten moet leveren.
Hoewel Rood zonder kennis van het eerste deel moeilijk te begrijpen is, is het op zich spannender. Alle introducerende schermutselingen zijn geweest. Wat rest zijn de angstaanjagende confrontaties in beide werelden. De sfeer in Rood is somber, met nauwelijks een sprankje licht of lucht. In de toekomstige wereld dreigen de volkeren elkaar uit te moorden. De huidige wereld gaat regelrecht op de Apocalyps af. Heden en toekomst hebben geen enkel perspectief. Dekker’s toonzetting is die van de Jehova getuige die je komt vertellen dat de wereld binnenkort aan gruwelijke rampen ten onder zal gaan en dat alleen de uitverkorenen kans hebben om te overleven. Een ‘blijde’ boodschap met rouwrand.
De zendeling Ted Dekker belijdt zijn geloof in Rood iets minder nadrukkelijk dan in Zwart. Maar ook hier is de boodschap duidelijk. Wat je ook gedaan hebt, hoe ver je ook bent afgedwaald, het is nooit te laat om je te bekeren. God is genadig. Een heel nieuw leven zal je deel zijn. Ik ben overigens blij dat de boodschap niet al te opdringerig is. Hij is kunstig vervlochten met het allegorische verhaal, waardoor het geheel nauwelijks breuklijnen kent.
Ted Dekker is een bekwaam schrijver. Hij heeft een enorme fantasie en taalvaardigheid. De manier waarop hij de twee verschillende werelden met elkaar vermengt is bijzonder knap. Rood is onvoorspelbaar. Niets is wat het lijkt. Het is sprookje, allegorie en profetie tegelijk. Rood is typisch een boek voor mensen met veel verbeeldingskracht. Ik zou bijna zeggen: een uitdaging!