De paranoia van een ijzingwekkende periode
Rusland, eerste helft van de vorige eeuw. Stalin regeert met ijzeren hand. iedereen is bang voor iedereen. Niemand is zijn leven zeker. Het is een psychotische periode die miljoenen mensen het leven kost en die treffend wordt beschreven in de weergaloze boeken Kind 44 van Tom Rob Smith en Gorki Park van Martin Cruz Smith. Boeken die de inspiratiebronnen zijn geweest voor de Engelse advocaat en misdaadauteur William Ryan die met zijn debuutroman Staat van terreur een opvallende thriller heeft toegevoegd aan het illustere rijtje Ruslandthrillers.
Het Moskou van Stalin, 1936. De tijd van de grote terreur. Op het altaar van een ijskoude, winterse, kerk wordt het lijk aangetroffen van een onbekende jonge vrouw. Zij is op sadistische wijze verminkt en doodgemarteld. Later wordt een dief gevonden, die op identieke wijze is vermoord. Kapitein Aleksj Korolov van de Moskouse recherche krijgt de opdracht de moorden te onderzoeken. Geen prettige opdracht want de manier van moorden draagt duidelijk de handtekening van de gevreesde NKVD, de voorganger van de meedogenloze KGB. Korolev ontdekt dat de jonge vrouw een Amerikaanse was die betrokken was bij de verkoop aan het buitenland van kunstvoorwerpen die door Rusland geconfisqueerd zijn. Via het anticommunistische dievengilde komt Korolev bij de Russische onderwereld terecht. Hoe dichter hij bij de oplossing komt, hoe meer zijn morele en politieke opvattingen wankelen en hoe dichter zijn eigen dood nadert.
Hoewel William Ryan bijzonder gedetailleerd is in het beschrijven van de sfeer en de politieke verhoudingen in het uitgehongerde Rusland, trekt hij minder ruimte uit voor de karakterontwikkeling van zijn personages. Alleen hoofdpersoon Korolev krijgt de nodige diepte mee. Hij is een loyale kameraad, een gelovig man die met zijn geweten worstelt. De andere personages zijn vrijwel allen schetsmatig neergezet. Korolevs baas Popov is het prototype van de begripvolle oude rot die weet dat hij weggezuiverd zal worden. Korolevs oudere collega Larinin is de notoire verklikker. De jonge collega Semjonov is de onbezonnen jongeling en de leden van de staatsveiligheidsdienst zijn uiteraard fanatiek, wreed en vaak dubbelhartig.
Het wonderlijke is dat de schetsmatigheid van de personages het verhaal geen moment in gevaar brengt. Het past zelfs goed bij de door Ryan briljant beschreven naïviteit van de Sovjetburgers die geloven dat Amerikanen een stuk minder beleefd en cultureel zijn dan zij en dat elke misdaad, hoe klein ook, een aanval is op het socialistische systeem.
Staat van terreur is een intelligente Ruslandthriller. De intrige is sterk, de beklemmende sfeer van het ontmenselijkte stalinistische Rusland razend knap getroffen. Daar staat tegenover dat het verhaal wat traag verloopt en dat er weinig actie is. Waar het om gaat is de onmogelijke positie van Korolev, de onderdrukking, de strijd tussen religie en staat en de dreiging van onheil die continu als een donderwolk boven het asgrauwe leven van de Russische burgers hangt. William Ryan beschrijft de situatie invoelend, maar met duidelijke kritiek op de socialistische heilstaat. Soms doet hij dat subtiel, soms met de botte bijl. Het resultaat is een fascinerende historische thriller die op effectieve wijze de paranoia van een ijzingwekkende periode beschrijft. De strijd tussen idealisme en cynisme, doorspekt met grimmige, zwarte humor. Een aanwinst voor het genre en het begin van een prachtige nieuwe serie rond de boeiende rechercheur Korolev, een fatsoenlijk man in een fout land.
Reageer op deze recensie