Moderne versie Romeo en Julia

“Sterf met mij, wees voor eeuwig de mijne.” Met deze dramatische oproep die zo uit het van romantisch sentiment overlopende verhaal van Romeo en Julia geplukt zou kunnen zijn, weet een wereldvreemde man jonge bevattelijke meisjes in zijn ban te krijgen. Hij zoekt zijn slachtoffers via internet in de trieste catalogus van verwaarlozing en wanhoop. Eenzame meisjes die smachten naar aandacht. Labiele meisjes die samen sterven met een beeldschone oudere man zien als het toppunt van romantiek. Verre te verkiezen boven een leven dat pijnlijk, smerig en uitzichtloos lijkt.
Met haar hoogst originele debuutroman heeft Elena Forbes een maatschappelijk probleem aangeroerd dat in Engeland de afgelopen tijd nogal wat beroering heeft veroorzaakt: het explosief gestegen aantal zelfmoordsites, dat wettelijk niet aangepakt kan worden. In Sterf met mij is de boosdoener via internet op zoek naar kinderen en tieners met een overactieve verbeeldingskracht die kwetsbaar zijn en gemakkelijk te beïnvloeden. Gebruik makend van talloze pseudoniemen bestookt hij zijn slachtoffers met semi-romantische songtekstclichés. Maar in welke woorden ook vervat, de onopgesmukte boodschap is: laten we samen zelfmoord plegen. Een triest ideaal waar helaas tal van jonge meisjes voor vallen. Dat degene die hen tot deze daad overhaalt zelf in leven wil blijven, moge duidelijk zijn.
In Sterf met mij denkt de politie eerst aan een ongeluk als zij de veertienjarige Gemma Kramer dood in een kerk aantreft. Forensisch onderzoek brengt echter aan het licht dat zij voor haar dood gedrogeerd was met de partydrug GHB en dat een lok haar is afgesneden. Als er nog meer meisjes worden gevonden die in kerken van grote hoogte naar beneden zijn gevallen, start de politie een grootscheeps onderzoek. E-mail verkeer tussen de moordenaar en de slachtoffers maakt de werkwijze van De Bruidegom, zoals de kinderlokker wordt genoemd, duidelijk. Maar daarmee is de psychopaat nog niet gevonden. De woest aantrekkelijke inspecteur Tartaglia, een Italiaanse Schot, leidt het onderzoek. En dat is niet gemakkelijk temidden van het mediacircus dat ontstaan is en de onderlinge rivaliteit tussen zijn collega’s. Intussen blijft de seriemoordenaar slachtoffers eisen.
Elena Forbes heeft een wonderbaarlijk goed debuut geschreven. De setting van haar verhaal is origineel en fraai beschreven, haar plot is onalledaags en perfect uitgewerkt, haar personages zijn sterk aanwezig in woord en gebaar en het aantal tegenstellingen dat zij creëert om dramatische effecten te bewerkstelligen is legio. Want neem de dromerige jonge meisjes die hopen op romantiek en verlossing. Haaks daarop staan de bedoelingen van de moordenaar. Eveneens haaks daarop staat de realiteitszin van de agenten, die moeten werken in een “stinkende schoenendoos”, een verouderd pand uit de jaren zeventig zonder verwarming of kantine. En neem de moordenaar die in hoog tempo moordt, daar waar de politie in haar laagste versnelling vooruit kruipt. Of neem het begrip “vertrouwen”. De politie begrijpt niet waarom de meisjes hun moordenaar blindelings vertrouwen, maar onderling wantrouwen de leden van het politiecorps elkaar hartgrondig.
Als vrouwelijke auteur laat Elena Forbes in haar debuutroman uiteraard de kans niet schieten om de nodige relatieperikelen in haar verhaal te verwerken. De mooie patholoog Fiona Blake, die al een vriend heeft zwicht moeiteloos voor de charmes van de sexy inspecteur Tartaglia. De iele hoofdagente Sam Donovan die in haar jeugd zwijmelde bij Wuthering Heights droomt ook van wilde nachten met de onstuimige politieman. En dan is er nog de ongenaakbare Carolyn Steele die Tartaglia van hogerhand opgedrongen krijgt. Maar goed, onderlinge spanningen tussen de beide seksen doen een verhaal nooit kwaad. Zeker dit verhaal niet. Van wie het vlees het zwakste is, van de mannen of de vrouwen mag de lezer zelf beantwoorden.
Het plot van Sterf met mij zwerft op een plezierige wijze alle kanten op. De spanningsboog is uniek voor een debutant. De ene verrassing volgt de andere op, tot aan het verrassende einde toe. De onderkoelde toon is sprankelend en effectief. De karakters zijn zo boeiend dat ze een glorieus vervolg van 20 delen verdienen. Elena Forbes is een aanwinst voor het misdaadgenre.