Juweel tussen ruwe rotsen

De Engelsman James Lasdun woont in New York, waar hij doceert aan Princeton. Hij debuteerde met De gehoornde man, dat alom lovend werd ontvangen. Zeven leugens is zijn tweede stap op het broze pad van de literaire thriller.

Het verhaal begint met een feestje in kunstenaarskringen, waar de ik-persoon Stefan Vogel, zijn leven een keer ziet nemen. Een onbekende vrouw vraagt naar zijn naam en gooit hem vervolgens een glas wijn in zijn gezicht. Stefan vlucht gegeneerd het huis uit. Hij weet dat het kaartenhuis, dat hij heeft opgebouwd uit leugens, in elkaar zal storten. Somber neemt hij de pen ter hand en begint nauwgezet aan zijn memoires. Vanaf zijn prilste jeugd in Oost Duitsland, zijn moeilijke jeugdjaren, zijn nog moeilijker studentenjaren, zijn onhandige amoureuze avonturen, zijn politieke periode, zijn kunstenaarsjaren en zijn grote angsten voor alles. Angst voor de geheime politie, angst voor verraders, angst voor de liefde en angst om de angst Geen wonder dat hij wanhopig graag voorgoed naar het beloofde land, Amerika, wil vertrekken. Dankzij allerlei manipulaties krijgt hij zijn zin en verhuist hij met zijn mooie vrouw naar de fel begeerde vrijheid. Als dissident en dichter wordt hij daar gerespecteerd in kunstenaarskringen. Niemand kent zijn leugens uit het verleden, niemand weet echt iets van hem af. Tot hij het glas wijn in zijn gezicht krijgt. Hij weet dat hij herkend is en dat al zijn leugens ontrafeld zullen worden. Het zal het einde zijn van zijn mooie bestaan en zijn toch al afglijdende huwelijk. Stefan probeert wanhopig het tij te doen keren.

Zeven leugens is een juweeltje tussen de ruwe rotsen. Het verhaal is doordrenkt met melancholie en breekbaarheid. De hoofdpersoon Stefan worstelt zich door zijn jeugd en studentenjaren heen. Hij wordt gepest, geminacht en verstoten. Door omstandigheden gedwongen, zwijgt de kleine dromer vaak daar waar hij had moeten praten. Maar ook zwijgen kan een leugen zijn. Gevangen in zijn eigen zwijgen en kleine leugens, wordt hij het ideale doelwit voor een ieder die hem wil chanteren. Dan worden zijn leugens groter en hebben meer impact. Op een bepaald moment is zijn hele leven een leugen. Het beklemmende klimaat van het strenge Oost Duitsland ten tijde van de Koude oorlog werkt verstikkend op hem.Hij wordt katabolisch. Hij voelt zich aangetrokken door herfstachtige zaken, gewaarwordingen en ervaringen, gevormd door hun relatie met de ondergang. Daardoor roept hij ook alle ellende over zich af. Tot er geen uitweg meer is.

Zeven leugens is beeldschoon geschreven. Literatuur met een grote L. Het verhaal is van een ontroerende schoonheid. De woorden, de zinnen, de beeldspraak, de haarzuivere originele gedachten en situaties zijn om stil van te genieten. De sfeer is aangrijpend, de melancholie hartverscheurend invoelbaar. Dat alles neemt niet weg dat Zeven leugens geen thriller is in de ware zin van het woord.
De lezer is gespannen, nieuwsgierig, voelt zich onbehaaglijk. Want wat is nu die hele grote leugen van Stefan?. Wat heeft hij verzwegen? Wat heeft hij misdaan? Pas in het laatste kwart van het boek wordt stapje voor stapje naar het antwoord toegewerkt. Dan zijn er nog de nodige verrassingen, want het boek is evenwichtig en heeft een perfecte spanningsboog. Maar een thriller? Nee, dat niet. Zeven leugens is voor diegenen die van een mooi boek houden, niet voor misdaadfanaten.