Verdient om gelezen te worden

Hervé le Corre (Bordeaux, 1955) rondde zijn studie Franse literatuur in 1972 af. Hij werkt als leraar literatuur aan een middelbare school en begon rond zijn dertigste met schrijven. Le Corre heeft al verschillende thrillers op zijn naam staan waar hij lovende kritieken op ontving. Daarnaast ontving hij een aantal prijzen waaronder de Grand Prix Litérature Policière en de Prix Landerneau. Zijn thriller, Altijd oorlog, is in 2014 bekroond met de Prix du Polar Européen en is zijn eerste boek dat in het Nederlands is vertaald.

De Tweede Wereldoorlog is al een aantal jaren ten einde, het leven in Bordeaux gaat door, maar toch is de schaduw van die oorlog nog merkbaar. Commissaris Darlac, in de oorlog sympathisant van de nazi's, is gewoon aan het werk en Franse militairen worden uitgezonden om aan de Algerijnse Oorlog deel te nemen. Daniel Delbos heeft zijn ouders in WO2 verloren en werkt in een garage, waar op een dag een vreemde man binnenkomt. In Bordeaux vindt tegelijkertijd een aantal moorden plaats. Terwijl Daniel uitgezonden wordt naar Algerije, houdt Darlac zich met het onderzoek naar de moorden bezig. Daniel keert terug en hij komt steeds meer te weten wat er met zijn ouders gebeurd is, maar ook wat destijds de rol van Darlac is geweest.

De boeken van Le Corre kenmerken zich door de duistere kant van de samenleving. Altijd oorlog is daar geen uitzondering op. Het eerste hoofdstuk, dat nogal gewelddadig is, is daar een duidelijk voorbeeld van. Maar in feite is die rauwheid, dat zwarte, door het hele boek verweven. Dat uit zich in de vaak nogal onorthodoxe werkwijze van commissaris Darlac, maar ook de beeldende beschrijving van de oorlog in Algerije is daar een heel goed voorbeeld van.

Hoewel Altijd oorlog niet het meest gemakkelijke boek is, wordt de doorzetter beloond. De eerste hoofdstukken lezen moeilijk en je moet je aandacht er goed bijhouden. Le Corre lijkt in die hoofdstukken ook onnodig veel woorden te gebruiken, maar dat heeft een doel. Na dat 'moeilijke' deel begrijp je beter waarom de auteur dit gedaan heeft en begint het verhaal steeds duidelijkere vormen aan te nemen waardoor het boeiender, maar vooral ook interessanter wordt.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van drie personages: Darlac, Daniel en André, de man die plotseling in de garage opdook. Ieder van hen heeft zijn eigen visie op de Tweede Wereldoorlog die zo bepalend is geweest voor het verloop van hun leven. Hoewel hun eigen verhaal aanvankelijk niets met dan van de ander te maken lijkt te hebben, vloeien ze steeds meer naar elkaar toe totdat ze in de ontknoping zelfs samenvallen.

Deze drie personages worden door Le Corre erg sterk neergezet, hebben ieder hun eigen karakter en zijn goed uitgediept. Uiteraard draait het verhaal vooral om hen, maar de personages die een minder aanzienlijke inbreng hebben, moeten zeker niet over het hoofd gezien worden. Zonder hen zou het verhaal niet zijn wat het is.

Soms is het verhaal enigszins voorspelbaar, maar dat heeft geen nadelige invloed op het verloop daarvan. Dat is goed uitgewerkt, de losse eindjes komen bij elkaar en alle vragen die tijdens het lezen ontstaan worden uiteindelijk beantwoord. De ontknoping mag zelfs verrassend genoemd worden. Altijd oorlog heet een thriller te zijn, maar dat is wat misplaatst. Omdat het vooral eigenschappen heeft van een oorlogsroman. Het lijkt geen boek voor het grote publiek te zijn. Dat is jammer, want het boek verdient het om gelezen te worden.