Opnieuw sterk, maar Bjørk moet oppassen voor zijn valkuil

De Noorse muzikant Frode Sander Øien, beter bekend onder zijn pseudoniem Samuel Bjørk, is vooral bekend geworden door zijn overweldigende debuut Ik reis alleen. In dit debuut maakten de politiemensen Munch en Krüger hun opwachting. Een opvolger voor deze internationale doorbraak kon niet uitblijven: De doodsvogel. Ook dit boek lijkt op een groot succes af te stevenen want een Zweedse en Amerikaanse tv-serie van de reeks is al in productie.

Op een dag in oktober vindt de botanist Tom Petterson het ontzielde lichaam van een jong meisje. Naakt, liggend tussen veren en een witte lelie in haar mond. Voor Holger Munch en Mia Krüger een aanwijzing dat het om een rituele moord kan gaan. Tijdens het onderzoek komen ze in het bezit van een filmpje waarop het meisje te zien is. Nog levend, maar de omstandigheden waarin ze verkeert zijn mensonterend. In het filmpje is eveneens te zien dat iemand zich als uil verkleed heeft. De uil staat ook bekend als doodsvogel. Behalve het oplossen van de moord hebben Holger en Mia hun persoonlijke problemen. Mia is verslaafd en suïcidaal en Holger's dochter Miriam begint een affaire waardoor ze een nogal verknipt iemand ontmoet.

Samuel Bjørk heeft in De doodsvogel voor een identieke opzet gekozen als in zijn vorige boek. Beide boeken zijn onderverdeeld in diverse delen en daarbinnen in verschillende hoofdstukken. Deze indeling verhoogt de leesbaarheid en zorgt voor voldoende snelheid in het verhaal. Hoewel het boek niet zinderend spannend is, neemt de spanning, die vooral psychologisch is, gedurende het verhaal wel steeds meer toe. Het is vooral het willen weten wat er gebeuren gaat, maar ook wat de toedracht van de moord is, die voor deze spanning zorgen.

De rode draad in het boek is uiteraard het oplossen van de moord en daarbij het vinden van de dader. De doodsvogel is een afzonderlijk verhaal, maar het verhaal van Holger Munch en Mia Krüger gaat verder waar het in Ik reis alleen gebleven is. Hoewel het met een serie altijd beter is om deze in volgorde te lezen, is het heel goed mogelijk om De doodsvogel zelfstandig te lezen. De informatie die Bjørk over de diverse personages geeft, is namelijk voldoende om dit boek goed te kunnen begrijpen zonder zijn vorige gelezen te hebben.

De doodsvogel is een goed opgebouwd verhaal waar alle losse eindjes aan het eind van het boek samenkomen en ook op zijn plaats vallen. De prettige schrijfstijl, de tot de verbeelding sprekende sfeer, een aantal verrassende wendingen en een vrij onverwachte ontknoping zorgen ervoor dat het boek van begin tot eind blijft boeien.

De personages Munch en Krüger zullen ongetwijfeld een vervolg krijgen. Bjørk doet er dan goed aan om deze personages wat verder te ontwikkelen zodat ze in een derde boek niet opnieuw dezelfde persoonlijke problemen hebben. Gebeurt dit wel dan dreigt Bjørk in zijn eigen valkuil terecht te komen en loopt hij het risico dat de lezer zegt dat nu wel een keer gezien te hebben.