Vergeet de proloog...

Omdat er geen enkele schrijver was die een thriller over voetbal geschreven heeft, besloot Philip Kerr dat wel te doen. Kerr, die zelf supporter van de Engelse club Arsenal is, wilde daar verandering in brengen, ook omdat de autobiografieën over voetballers saai en onleesbaar zijn. Transfermaand, dat in 2015 is uitgegeven, was zijn eerste voetbalthriller in een voorlopige serie van drie. De hand van God is de tweede en is in september 2016 verschenen. Hiervoor schreef de auteur vele andere thrillers, maar ook kinderboeken. Zijn trilogie met Bernie Günther, Duits politieman en privé-detective, zorgde ervoor dat hij wereldwijde bekendheid kreeg.

De hoofdstedelijke voetbalclub London City heeft een succesvol seizoen achter de rug en mag daardoor uitkomen in de lucratieve Champions League. Om in het hoofdtoernooi uit te mogen komen, moeten ze in de voorronde eerst het Griekse Olympiakos Piraeus zien te verslaan. Scott Manson, de coach van London City, heeft zijn spelers opgedragen geen alcohol te gebruiken, geen nachtclubs te bezoeken, maar ook vrouwen zijn verboden. Tijdens de eerste wedstrijd in Griekenland maakt sterspeler Bekim Develi een vreemde val. Ondanks reanimatie komt hij te overlijden. Het voetbalteam mag het land daardoor niet verlaten. Het land heeft echter ook nog te lijden onder de crisis waardoor er diverse stakingen plaatsvinden. Omdat Manson zo snel mogelijk naar Londen terug wil vliegen, begint hij zelf met een onderzoek naar de dood van Develi.

'Vergeet de Special One...', zijn de eerste vier woorden van de proloog. Hier had beter kunnen staan: 'Vergeet de inleiding...'. Want dit is alleen maar het mopperende relaas van voetbalmanager/-coach Scott Manson. Het is niet interessant en voegt in feite niets toe aan het eigenlijke verhaal. Dat verhaal draait vanaf het eerste hoofdstuk vooral om voetbal en de wereld daaromheen. Het thrilleraspect begint ongeveer op een kwart van het boek en pas nadat sterspeler Develi komt te overlijden, waarna Scott Mason zijn eigen onderzoek begint.

Uit het verhaal blijkt overduidelijk dat Kerr gedegen research heeft gedaan en goed weet hoe het er achter de schermen bij een voetbalclub, maar ook bij het voetbal in het algemeen, aan toegaat. Actuele problemen als omkoping, corruptie, matchfixing en voetbalgeweld komen allemaal in het boek naar voren. Behalve deze typische voetbalissues heeft de auteur ook oog voor de situatie in Griekenland. Dat het land in financiële problemen zit en daardoor zo goed als failliet is, maakt eveneens deel uit van het verhaal.

Doordat Kerr gebruikmaakt van bestaande namen, alleen alles en iedereen rond London City is fictief (hoewel je soms wel de indruk krijgt dat sommige personages ontleend zijn aan bestaande personen), is het voetbalgedeelte van het verhaal vrij realistisch. Iets ongeloofwaardiger wordt het als Scott Manson zelf op onderzoek uitgaat, de politie van Athene wat leugens op de mouw speldt en tussendoor zijn elftal ook nog naar de hoofdronde van de Champions League loodst. Dit heeft echter geen nadelige invloed op het boek. Integendeel, het wordt er zelfs interessanter door.

De hand van God is een op zichzelf staand verhaal met een aantal terugkerende personages. Vanwege dat laatste is het een pré om voorafgaand aan dit boek eerst Transfermaand te lezen, maar noodzakelijk is dit niet. Zeker is wel dat het boek vooral gericht is de mannelijke voetbalminnende thrillerlezer, maar vrouwelijke lezers die van deze sport houden, zullen het boek ongetwijfeld ook kunnen waarderen.