Onvoorspelbaar verloop en onbetrouwbare personages

Freida McFadden is het pseudoniem van praktiserend arts die zich gespecialiseerd heeft in hersenletsel en staat niet graag in de belangstelling. Ze schrijf al sinds ze kind is, maar heeft nooit de intentie gehad om auteur te worden. Het liep echter anders, want in 2020 verscheen The surrogate mother, haar eerste thriller. Haar eerste in het Nederlands vertaalde boek was De hulp (2023), waar ze eveneens internationaal mee doorbrak. Twee jaar later werd De leraar (2025) uitgebracht dat al snel in de top tien van de New York Times Bestsellerlist terechtkwam.

Wiskundelerares Eve Bennett en haar man Nate, die leraar Engels is, werken beiden op de Caseham High School. Ze hebben hun leven op orde, dus alles lijkt zoals het zou moeten zijn. Er is echter één klein discrepantie, want afgelopen schooljaar veroorzaakte Addie Severson een schandaal, die een leraar zijn baan heeft gekost. Op de eerste schooldag van het nieuwe semester ontdekt Eve dat het zestienjarige meisje, waarvan iedereen zegt dat ze niet te vertrouwen is, bij haar in de klas zit. Toch kent niemand de echte Addie en een geheim dat ze bij zich draagt en dat voor grote problemen kan zorgen.

Het grootste deel van het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van lerares Eve Bennett en scholiere Addie Severson, maar later in de plot een enkele keer vanuit het oogpunt van Nate Bennett. De lezer krijgt derhalve een tamelijk goede indruk van hen, zonder dat er overdreven uitvoerig op hun personages wordt ingegaan. McFadden heeft hun uitwerking zodanig opgebouwd dat stukje bij beetje meer over hen wordt prijsgegeven. Deze opzet zorgt ervoor dat je in feite continu benieuwd bent hoe het verder met hen zal verlopen, maar ook hoe ze zich ontwikkelen en in welke situaties ze terechtkomen. Omdat de auteur telkens een tipje van de sluier oplicht, heerst er een voortdurende beklemming die langzaamaan steeds meer toeneemt en waarvan je aanvoelt dat het een keer moet escaleren. Dit gebeurt in de laatste fase, maar voor het zover is, doen zich vele wendingen voor, waarvan een aantal zonder meer verrassend is.

De plot kenmerkt zich niet door een zinderende spanning, maar bepaalde gebeurtenissen en omstandigheden stralen zonder meer iets dreigends uit. Heel veel van wat zich voordoet, en ook de gedragingen van de personages, zorgen ervoor dat de lezer niet meer weet wie nog te vertrouwen is. Elk van de personen kan zowel dader als slachtoffer zijn en de vermoedens die je krijgt wisselen dan ook regelmatig. Uiteindelijk blijkt alles toch heel anders in elkaar te steken dan je denkt en word je diverse keren op het verkeerde been gezet. Aan het eind van het verhaal doen zich nog een paar mysterieuze en gekmakende voorvallen voor en zelfs de epiloog bevat een aantal verrassingen. De auteur bereikt met dit alles dat je nooit weet waar je aan toe bent en eveneens dat je vanaf het allereerste begin overal bij betrokken bent.

Korte hoofdstukken geven de lezer het gevoel dat het tempo vrij hoog ligt, maar eigenlijk kan dit gezien worden als optisch bedrog. Heel langzaam is het trouwens evenmin, de auteur heeft voor de gulden middenweg gekozen. Toch leest het boek behoorlijk vlot, wat mede te danken is aan de vlotte manier van schrijven. Enkele situaties zijn realistisch en komen in de echte wereld eveneens voor. De lezer kan zich hier wel het een en ander bij voorstellen. Desondanks zijn sommige momenten ook wel enigszins ongeloofwaardig, maar niet zodanig dat je je hieraan stoort. Alles bij elkaar genomen, is De leraar een thriller met een geleidelijk oplopende spanning, onbetrouwbare personages en een onvoorspelbaar verloop. Precies wat de liefhebber van dit genre wil lezen.