Soms boeiend, maar zeker vermakelijk
De Vlaming Luc Boonen lijkt een dubbelleven te leiden. Overdag is hij vrachtwagenchauffeur en in de avonduren wijdt hij zich aan het schrijven van boeken. De schrijverscarrière van Boonen begon in 2010 toen hij op advies van zijn broer, de jeugdboekenschrijver Stefan Boonen, een idee op papier uitwerkte. Het uiteindelijke manuscript stuurde hij pas twee jaar later naar uitgeverij Manteau, waarna in 2013 zijn eerste thriller Uit de hoogte verscheen dat meteen werd genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. Zijn derde boek, De lijst, is in mei 2016 uitgegeven.
Dorien is een politica in hart en nieren en heeft een bloeiende carrière voor de boeg. Didier, haar echtgenoot, bestiert het huishouden en zorgt ervoor dat het aan niemand iets ontbreekt. Samen hebben ze drie kinderen en een hond. Toch heeft Didier een ander leven gekend. Want in zijn studentenjaren heeft hij zich, samen met twee vrienden, overgegeven aan drank en drugs. Veel drank en drugs. Dit komt allemaal weer naar boven als zich in zijn woonplaats enkele vreemde gebeurtenissen voordoen, die Didier doen denken aan iets uit zijn studentenjaren. Met veel moeite herinnert hij zich een lijst die hij en zijn vrienden in benevelde toestand hebben samengesteld. Een lijst die voor hen destijds niets te betekenen had, maar nu een beangstigende werkelijkheid kent.
Direct na het openslaan van het boek springen een paar kenmerken meteen in het oog. Ten eerste hebben de hoofdstukken geen titel of nummering. Omdat heel duidelijk is wanneer een nieuw hoofdstuk begint, is het ontbreken daarvan in het geheel niet storend of verwarrend. Het tweede dat opvalt is het grote lettertype. Hebben Boonen en zijn uitgever hiermee bewust rekening gehouden met de lezers die moeite met kleine lettertypes hebben?
De boektitel De lijst kan in de ruimste zin van het woord voor meerderlei uitleg vatbaar zijn. Omdat Dorien politica is en in een hevige verkiezingsstrijd verwikkeld is, kan de titel verwijzen naar de stemlijst. Toch gaat het in het boek om een heel andere lijst. Een lijst die verstrekkende gevolgen kan hebben, en misschien wel heeft, voor het leven in de stad en voor een aantal van zijn inwoners.
Het verhaal begint niet, zoals zovele wel, met een uitgebreide introductie van de belangrijkste personages. Het klapt er in wezen al meteen in met een wat ongewone dialoog en seksueel vermaak. Deze opzet zorgt er wel voor dat je al vanaf het prille begin in het verhaal gezogen wordt. Hoewel het aanvankelijk niet overal even interessant is, wordt het gaandeweg wel steeds boeiender. Daardoor wordt het verhaal intrigerender en neemt de overigens minimaal aanwezige spanning enigszins toe.
De ontknoping is onverwacht, past in de lijn van het lijstje en beantwoordt een aantal gerezen vragen. Na het lezen van De lijst kun je jezelf de vraag stellen of het verhaal overal even geloofwaardig is. Het antwoord kan dan kort zijn, want nee, dat is het niet. De bizarre gebeurtenissen zijn mooi gevonden, maar komen nogal onwerkelijk over. Ook sommige reacties daarop zijn overdreven en onrealistisch. Natuurlijk geeft dat allemaal niet, want het is immers fictie, dus verzonnen. En de fantasie die de auteur op dit boek heeft losgelaten, zorgt voor een soms boeiend, maar zeker vermakelijk verhaal.
Reageer op deze recensie