Veelbelovende start van serie

De Amerikaanse auteur Michael Connelly is vooral bekend geworden door zijn boeken met rechercheur Harry Bosch in de hoofdrol. Een ander personage in een aantal van zijn thrillers is Mickey Haller. Voordat hij zich op zijn schrijverschap richtte, heeft hij ongeveer tien jaar als misdaadverslaggever gewerkt. Hij debuteerde in 1992 met Tunnelrat en heeft sindsdien 31 boeken geschreven en diverse belangrijke prijzen gewonnen. De nachtploeg is zijn meest recente boek, waarin hij Renée Ballard presenteert. Dit boek is in 2018 door de jury van de VN Detective en Thriller Gids tot VN-thriller van het jaar is uitgeroepen.

Renée Ballard, rechercheur bij de LAPD, heeft het lef gehad een inspecteur wegens seksuele intimidatie aan te klagen. Omdat deze zaak niet bewezen kon worden, wordt ze als represaille alleen maar ingezet voor nachtdiensten. Tijdens een van deze diensten krijgt ze met twee misdaden te maken die haar niet loslaten. De mishandeling van een transgender en enkele moorden in een nachtclub. Hoewel ze beide zaken heeft moeten overdragen, blijft ze zich ermee bezig houden. In haar eigen tijd doet ze onderzoek en ontdekt ze dat beide zaken met elkaar te maken hebben. Daarbij komt ook haar eigen leven in gevaar.

In tegenstelling tot in de meeste boeken, hanteert Connelly een andere benaderwijze om de personages aan de lezer voor te stellen. Omdat De nachtploeg meteen begint met wat zich in nachtelijk Los Angeles kan afspelen, vangt het verhaal niet aan met een uitgebreide kennismaking waardoor de lezer de personages al redelijk goed leert kennen. De auteur heeft ervoor gekozen om gedurende het verhaal steeds meer van en over hen, en in het bijzonder Ballard, te onthullen. Dit creëert een licht spanningsveld, maakt tegelijkertijd nieuwsgierig en heeft tot gevolg dat eventuele vragen steeds meer beantwoord worden. Hoewel Ballard een nieuw personage is, kan de lezer soms wel de indruk krijgen dat ze in voorgaande verhalen haar opwachting heeft gemaakt. Op die momenten wordt er verwezen naar eerdere situaties en wordt er geen uitleg gegeven. Later in het verhaal komt de auteur er dan op terug en begrijpt de lezer wat er destijds voorgevallen is.

Doordat je al in het begin van het verhaal met een aantal misdaden wordt geconfronteerd, zit je direct in het verhaal, leeft het heel snel en hoef je in feite geen enkele moeite te doen om je met de belangrijkste personages te vereenzelvigen. Connelly heeft tot in detail beschreven wat het nachtelijk politiewerk inhoudt, maar ook wat er gedaan moet worden om de diverse zaken administratief af te wikkelen. Hij zorgt er daarbij wel voor dat het niet alleen maar een opsomming van feiten wordt. Deze aspecten maken gewoon deel uit van het verhaal en maken het er hoe dan ook geloofwaardiger op.

De nachtploeg is geen thriller die het moet hebben van zijn actie. Dat heeft tot gevolg dat het aantal verrassende plotwendingen beperkt is, maar ook dat een zinderende spanning ontbreekt. Dat houdt niet in dat er geen spanningsboog is. Die is er en soms zelfs in wat hogere mate. In de ontknoping, waarin het tempo wat hoger wordt, weet de auteur de lezer zelfs nog even op het verkeerde been te zetten. Dat neemt niet weg dat deze eerste Ballard vooral een thriller is die zonder al te veel omwegen rechtstreeks op zijn doel afgaat. Daar is, ondanks de soms wat zakelijkere schrijfstijl, niets op tegen. Want van begin tot eind is het boeiend.

Hoewel het verhaal zelf een afgerond geheel vormt, blijven er met betrekking tot Renée Ballard nog wel wat vragen onbeantwoord. Omdat dit het eerste boek uit een serie is, zullen deze in de volgende boeken ongetwijfeld een antwoord krijgen. Wat betreft De nachtploeg heeft Connelly in ieder geval alvast een veelbelovend begin met een interessant en boeiend seriepersonage gemaakt.