Geen thriller, vooral dik aangezette horror

Het verschil tussen de stijl en werkwijze van de succesvolle Amerikaanse auteurs J.D. Barker en James Patterson is aanzienlijk, maar desondanks zijn ze wel een samenwerkingsverband aangegaan. Het in 2021 uitgebrachte De kustmoorden was hun gezamenlijke debuut en dit is hen zo goed bevallen dat van het duo hun alweer vierde en door Martin Jansen in de Wal vertaalde thriller Doodsvonnis (2024) is verschenen.

Hierin verschijnt op een vroege zondagmorgen, als de toeristen het lieflijke en rustige stadje Hollows Bend verlaten, plotseling een naakt meisje in de deuropening van het plaatselijke eethuis. Niemand van de daar aanwezige bewoners kent haar en omdat ze geen woord uitbrengt, is het lastig om erachter te komen wie ze is en waar ze vandaan komt. Na haar komst doen zich ineens allerlei vreemde en soms beangstigende gebeurtenissen voor en gaan de mensen zich anders gedragen dan ze normaliter doen. Sheriff Ellie Pritchett en haar collega Matt Maro onderzoeken de vele voorvallen en doen daarin een bijzondere ontdekking.

Het verhaal begint met een voorlopig rapport – later in de plot komen meer fragmenten voor – van het verhoor van deputy Matt Maro door een speciaal agent van een niet nader genoemde dienst. Deze introductie zorgt ervoor dat de lezer enigszins nieuwsgierig wordt naar de vele voorvallen die zich in het kleine stadje Hollows Bend hebben voorgedaan. Hieruit kan hij min of meer opmaken dat ze nogal bijzonder moeten zijn geweest. Wat er werkelijk gebeurd is, wordt vanuit het perspectief van verschillende personages, waaronder Maro, verteld. Door deze opzet heb je een continue drang om meer over alles en iedereen te weten willen komen.

De auteurs hebben geen lange aanlooptijd nodig om het echte vuurwerk te laten losbarsten, want al vrij vlot ontstaat er een hachelijke situatie die doet denken aan taferelen die in een boek van Stephen King of een film van Alfred Hitchcock niet zouden misstaan. Vanaf dat moment wordt de lezer geen seconde rust gegund, want bizarre en/of onheilspellende situaties, de ene nog onwerkelijker dan de andere, volgen elkaar in razendsnel tempo op. Spannende scènes zijn er in overvloed, maar omdat je op den duur gewend raakt aan de extreme hoeveelheid buitenissigheden gaat het effect daarvan uiteindelijk verloren. Je kunt je dan ook afvragen of het auteursduo zich door deze excessen niet in hun eigen voet heeft geschoten.

Barker en Patterson geven de sfeer die in het kleine stadje zowel voor als tijdens de voor de bewoners beangstigende omstandigheden heerst over het algemeen goed weer. Het plattelandskarakter, de geheimzinnigheden, het uiteindelijke wantrouwen, de lezer kan zich dit allemaal uitstekend inbeelden. Waar hij meer moeite mee heeft, is het gedrag en doen en laten van enkele kinderen. Zij zijn nog tamelijk jong, maar handelen en denken als volwassenen. Dit is onwaarschijnlijk en volstrekt ongeloofwaardig. Zowel zij als de overige personages zijn en blijven, ondanks dat je wel iets over hen te weten komt, behoorlijk vlak. Hun karaktervorming is onmiskenbaar van ondergeschikt belang.

Auteurs laten hun lezers wel vaker in de waan dat kleine en afgelegen plaatsjes hun geheimen hebben en deze keer is dat niet anders. In de ontknoping, die enigszins explosief is, komen deze verborgenheden allemaal naar boven, maar de manier waarop is nogal vergezocht en enigszins bovennatuurlijk. Ook de identiteit van protagonist Matt Maro komt dan in een ander en wel heel bijzonder daglicht te staan. Beslist origineel, maar verre van realistisch.

Het is lastig om het zonder meer vlot geschreven Doodsvonnis, waarvan je de indruk hebt dat de rol van Patterson minimaal is, als echte thriller te zien, want de kenmerken die het boek heeft, zijn namelijk vooral verwant aan horror. Maar wel van het soort dat nogal dik aangezet is.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een gevaarlijk boek' en 'Lees een duister boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.