Onderhoudend boek, maar geen spannende pageturner

Vroeger heeft Elvin Post nooit de ambitie gehad om schrijver te worden – voetballer zijn was zijn grote droom – maar in Manhattan, waar hij voor de agent van onder anderen Stephen King heeft gewerkt, ontdekte hij dat het schrijven van boeken ook wel heel erg leuk is. Hij ging aan de slag en dit leidde tot zijn in 2004 verschenen debuut Goede vrijdag. Inmiddels heeft hij diverse thrillers en één young adult op zijn naam staan, waaronder zijn nieuwste werk Een aardig meisje, dat in oktober 2024 wordt uitgebracht.

Nadat Megan Smit haar vriend Rex heeft verlaten, betrekt ze een appartement in de Rotterdamse wijk Schiebroek. Ze heeft er zin in en ziet de toekomst rooskleurig in, vooral omdat ze blij is uit haar danig verstoorde relatie bevrijd te zijn. Ze leert haar buren kennen en sluit vriendschap met overbuurvrouw Sharon. Vijf maanden later slaat het noodlot toe, want op een decemberdag wordt de man van haar vriendin dood in het trappenhuis gevonden en Megan ervan beschuldigd hem vermoord te hebben. Megan beweert onschuldig te zijn. Liegt ze hierover of is ze echt het aardige meisje waar iedereen haar voor houdt?

De beginfase, die bestaat uit een korte proloog en een 112-melding, zorgt ervoor dat de lezer enigszins nieuwsgierig wordt naar de aanleiding van de oproep naar dit alarmnummer en tevens met een enkele vraag komt te zitten. Heel opwindend zijn die eerste ogenblikken niet en later zal blijken dat de plot sowieso niet veel spanning bevat. Het enige dat daar redelijk dichtbij in de buurt komt, zijn de onderlinge verhoudingen tussen enkele bewoners van de portiekwoningen. Intriges, onenigheden en verstoorde verhoudingen voeren in feite de boventoon. Geen kenmerken die expliciet bij een thriller horen, maar er wel voor kunnen zorgen dat een boek uit dat genre wel of niet spannend is. In dit geval is het laatste van toepassing.

Omdat de gebeurtenissen worden verteld vanuit verschillende wisselende perspectieven krijg je een goed beeld van wat er bij de bewoners leeft en speelt, en heb je tevens een goede indruk van hoe ieder van hen in elkaar steekt. Stukje bij beetje licht de auteur een klein stukje van de sluier op zodat de lezer geleidelijk aan te weten komt wat uiteindelijk tot de dood van een van de bewoners heeft geleid. Van de diverse verhaallijnen is er één die min of meer uit de toon valt, die ogenschijnlijk veel minder met de andere te maken heeft. Ondanks dat Post er wel alles aan doet om een aantal verdachten op te voeren, heeft een ervaren thrillerlezer toch al vrij snel in de gaten wie de dader is en eveneens hoe de vork exact in de steel zit. Aan het eind blijkt hij het dus helemaal bij het rechte eind te hebben.

De schrijfstijl van de auteur is bijzonder vlot, eigentijds en toegankelijk. Dialogen zijn over het algemeen realistisch en de meeste omstandigheden zijn uit het echte leven gegrepen. Sommige dingen liggen er echter iets te dik bovenop en komen daardoor onwerkelijk over. Maar, en dat moet wel benadrukt worden, het is niet onmogelijk dat ze niet kunnen voorkomen. Post heeft het verhaal over het algemeen prima opgebouwd, maar het aantal plotwendingen is nogal beperkt. Veel is voor de hand liggend en verrassingen zijn behoorlijk schaars. Een leuke vondst is het eind van het verhaal, waarin een van de onderzoekende rechercheurs op een ludieke manier te horen krijgt wat er daadwerkelijk gebeurd is.

Al met al is Een aardig meisje een onderhoudend boek dat het midden houdt tussen een tamme thriller en een wat spanning bevattende roman en niets wegheeft van een onvervalste pageturner.